Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
aissanter /ɛ.sɑ̃.te/ transitif 1er groupe
Se dit beaucoup en Normandie pour garnir de bardeaux ou d'ardoise les pièces de charpente qui sont à découvert dans la construction des maisons et dont les intervalles sont remplis en galandage.
Variante orthographique : essenter.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | aissante |
| tu | aissantes |
| il | aissante |
| nous | aissantons |
| vous | aissantez |
| ils | aissantent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | aissanté |
| tu | avais | aissanté |
| il | avait | aissanté |
| nous | avions | aissanté |
| vous | aviez | aissanté |
| ils | avaient | aissanté |
Futur simple
| j' | aissanterai |
| tu | aissanteras |
| il | aissantera |
| nous | aissanterons |
| vous | aissanterez |
| ils | aissanteront |
Imparfait
| j' | aissantais |
| tu | aissantais |
| il | aissantait |
| nous | aissantions |
| vous | aissantiez |
| ils | aissantaient |
Passé composé
| j' | ai | aissanté |
| tu | as | aissanté |
| il | a | aissanté |
| nous | avons | aissanté |
| vous | avez | aissanté |
| ils | ont | aissanté |
Passé simple
| j' | aissantai |
| tu | aissantas |
| il | aissanta |
| nous | aissantâmes |
| vous | aissantâtes |
| ils | aissantèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | aissanté |
| tu | auras | aissanté |
| il | aura | aissanté |
| nous | aurons | aissanté |
| vous | aurez | aissanté |
| ils | auront | aissanté |
Passé antérieur
| j' | eus | aissanté |
| tu | eus | aissanté |
| il | eut | aissanté |
| nous | eûmes | aissanté |
| vous | eûtes | aissanté |
| ils | eurent | aissanté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | aissanterais |
| tu | aissanterais |
| il | aissanterait |
| nous | aissanterions |
| vous | aissanteriez |
| ils | aissanteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | aissanté |
| tu | aurais | aissanté |
| il | aurait | aissanté |
| nous | aurions | aissanté |
| vous | auriez | aissanté |
| ils | auraient | aissanté |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | aissanté |
| tu | eusses | aissanté |
| il | eût | aissanté |
| nous | eussions | aissanté |
| vous | eussiez | aissanté |
| ils | eussent | aissanté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | aissante |
| que | tu | aissantes |
| qu' | il | aissante |
| que | nous | aissantions |
| que | vous | aissantiez |
| qu' | ils | aissantent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | aissantasse |
| que | tu | aissantasses |
| qu' | il | aissantât |
| que | nous | aissantassions |
| que | vous | aissantassiez |
| qu' | ils | aissantassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | aissanté |
| que | tu | aies | aissanté |
| qu' | il | ait | aissanté |
| que | nous | ayons | aissanté |
| que | vous | ayez | aissanté |
| qu' | ils | aient | aissanté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | aissanté |
| que | tu | eusses | aissanté |
| qu' | il | eût | aissanté |
| que | nous | eussions | aissanté |
| que | vous | eussiez | aissanté |
| qu' | ils | eussent | aissanté |
Impératif
Impératif présent
| aissante |
| aissantons |
| aissantez |
Impératif passé
| aie | aissanté | |
| ayons | aissanté | |
| ayez | aissanté | |
Infinitif
Participe