Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
barguigner /baʁ.ɡi.ɲe/ intransitif 1er groupe
Familier : Hésiter, avoir de la peine à se déterminer, particulièrement quand il s'agit d'un achat, d'une affaire, d'un traité.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | barguigne |
| tu | barguignes |
| il | barguigne |
| nous | barguignons |
| vous | barguignez |
| ils | barguignent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | barguigné |
| tu | avais | barguigné |
| il | avait | barguigné |
| nous | avions | barguigné |
| vous | aviez | barguigné |
| ils | avaient | barguigné |
Futur simple
| je | barguignerai |
| tu | barguigneras |
| il | barguignera |
| nous | barguignerons |
| vous | barguignerez |
| ils | barguigneront |
Imparfait
| je | barguignais |
| tu | barguignais |
| il | barguignait |
| nous | barguignions |
| vous | barguigniez |
| ils | barguignaient |
Passé composé
| j' | ai | barguigné |
| tu | as | barguigné |
| il | a | barguigné |
| nous | avons | barguigné |
| vous | avez | barguigné |
| ils | ont | barguigné |
Passé simple
| je | barguignai |
| tu | barguignas |
| il | barguigna |
| nous | barguignâmes |
| vous | barguignâtes |
| ils | barguignèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | barguigné |
| tu | auras | barguigné |
| il | aura | barguigné |
| nous | aurons | barguigné |
| vous | aurez | barguigné |
| ils | auront | barguigné |
Passé antérieur
| j' | eus | barguigné |
| tu | eus | barguigné |
| il | eut | barguigné |
| nous | eûmes | barguigné |
| vous | eûtes | barguigné |
| ils | eurent | barguigné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | barguignerais |
| tu | barguignerais |
| il | barguignerait |
| nous | barguignerions |
| vous | barguigneriez |
| ils | barguigneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | barguigné |
| tu | aurais | barguigné |
| il | aurait | barguigné |
| nous | aurions | barguigné |
| vous | auriez | barguigné |
| ils | auraient | barguigné |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | barguigné |
| tu | eusses | barguigné |
| il | eût | barguigné |
| nous | eussions | barguigné |
| vous | eussiez | barguigné |
| ils | eussent | barguigné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | barguigne |
| que | tu | barguignes |
| qu' | il | barguigne |
| que | nous | barguignions |
| que | vous | barguigniez |
| qu' | ils | barguignent |
Subjonctif imparfait
| que | je | barguignasse |
| que | tu | barguignasses |
| qu' | il | barguignât |
| que | nous | barguignassions |
| que | vous | barguignassiez |
| qu' | ils | barguignassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | barguigné |
| que | tu | aies | barguigné |
| qu' | il | ait | barguigné |
| que | nous | ayons | barguigné |
| que | vous | ayez | barguigné |
| qu' | ils | aient | barguigné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | barguigné |
| que | tu | eusses | barguigné |
| qu' | il | eût | barguigné |
| que | nous | eussions | barguigné |
| que | vous | eussiez | barguigné |
| qu' | ils | eussent | barguigné |
Impératif
Impératif présent
| barguigne |
| barguignons |
| barguignez |
Impératif passé
| aie | barguigné |
| ayons | barguigné |
| ayez | barguigné |
Infinitif
Participe