Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
bi-carboner /bi.kaʁ.bɔ.ne/ transitif 1er groupe
Chimie : Ajouter deux atomes de carbone à des molécules.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | bi-carbone |
| tu | bi-carbones |
| il | bi-carbone |
| nous | bi-carbonons |
| vous | bi-carbonez |
| ils | bi-carbonent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | bi-carboné |
| tu | avais | bi-carboné |
| il | avait | bi-carboné |
| nous | avions | bi-carboné |
| vous | aviez | bi-carboné |
| ils | avaient | bi-carboné |
Futur simple
| je | bi-carbonerai |
| tu | bi-carboneras |
| il | bi-carbonera |
| nous | bi-carbonerons |
| vous | bi-carbonerez |
| ils | bi-carboneront |
Imparfait
| je | bi-carbonais |
| tu | bi-carbonais |
| il | bi-carbonait |
| nous | bi-carbonions |
| vous | bi-carboniez |
| ils | bi-carbonaient |
Passé composé
| j' | ai | bi-carboné |
| tu | as | bi-carboné |
| il | a | bi-carboné |
| nous | avons | bi-carboné |
| vous | avez | bi-carboné |
| ils | ont | bi-carboné |
Passé simple
| je | bi-carbonai |
| tu | bi-carbonas |
| il | bi-carbona |
| nous | bi-carbonâmes |
| vous | bi-carbonâtes |
| ils | bi-carbonèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | bi-carboné |
| tu | auras | bi-carboné |
| il | aura | bi-carboné |
| nous | aurons | bi-carboné |
| vous | aurez | bi-carboné |
| ils | auront | bi-carboné |
Passé antérieur
| j' | eus | bi-carboné |
| tu | eus | bi-carboné |
| il | eut | bi-carboné |
| nous | eûmes | bi-carboné |
| vous | eûtes | bi-carboné |
| ils | eurent | bi-carboné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | bi-carbonerais |
| tu | bi-carbonerais |
| il | bi-carbonerait |
| nous | bi-carbonerions |
| vous | bi-carboneriez |
| ils | bi-carboneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | bi-carboné |
| tu | aurais | bi-carboné |
| il | aurait | bi-carboné |
| nous | aurions | bi-carboné |
| vous | auriez | bi-carboné |
| ils | auraient | bi-carboné |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | bi-carboné |
| tu | eusses | bi-carboné |
| il | eût | bi-carboné |
| nous | eussions | bi-carboné |
| vous | eussiez | bi-carboné |
| ils | eussent | bi-carboné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | bi-carbone |
| que | tu | bi-carbones |
| qu' | il | bi-carbone |
| que | nous | bi-carbonions |
| que | vous | bi-carboniez |
| qu' | ils | bi-carbonent |
Subjonctif imparfait
| que | je | bi-carbonasse |
| que | tu | bi-carbonasses |
| qu' | il | bi-carbonât |
| que | nous | bi-carbonassions |
| que | vous | bi-carbonassiez |
| qu' | ils | bi-carbonassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | bi-carboné |
| que | tu | aies | bi-carboné |
| qu' | il | ait | bi-carboné |
| que | nous | ayons | bi-carboné |
| que | vous | ayez | bi-carboné |
| qu' | ils | aient | bi-carboné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | bi-carboné |
| que | tu | eusses | bi-carboné |
| qu' | il | eût | bi-carboné |
| que | nous | eussions | bi-carboné |
| que | vous | eussiez | bi-carboné |
| qu' | ils | eussent | bi-carboné |
Impératif
Impératif présent
| bi-carbone |
| bi-carbonons |
| bi-carbonez |
Impératif passé
| aie | bi-carboné | |
| ayons | bi-carboné | |
| ayez | bi-carboné | |
Infinitif
Participe
Participe passé
| bi-carboné |
| ayant | bi-carboné |