Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
bordelliser transitif 1er groupe
Familier : Mettre du désordre dans quelque chose, chahuter quelqu'un.
Variante orthographique : bordéliser.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | bordellise |
| tu | bordellises |
| il | bordellise |
| nous | bordellisons |
| vous | bordellisez |
| ils | bordellisent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | bordellisé |
| tu | avais | bordellisé |
| il | avait | bordellisé |
| nous | avions | bordellisé |
| vous | aviez | bordellisé |
| ils | avaient | bordellisé |
Futur simple
| je | bordelliserai |
| tu | bordelliseras |
| il | bordellisera |
| nous | bordelliserons |
| vous | bordelliserez |
| ils | bordelliseront |
Imparfait
| je | bordellisais |
| tu | bordellisais |
| il | bordellisait |
| nous | bordellisions |
| vous | bordellisiez |
| ils | bordellisaient |
Passé composé
| j' | ai | bordellisé |
| tu | as | bordellisé |
| il | a | bordellisé |
| nous | avons | bordellisé |
| vous | avez | bordellisé |
| ils | ont | bordellisé |
Passé simple
| je | bordellisai |
| tu | bordellisas |
| il | bordellisa |
| nous | bordellisâmes |
| vous | bordellisâtes |
| ils | bordellisèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | bordellisé |
| tu | auras | bordellisé |
| il | aura | bordellisé |
| nous | aurons | bordellisé |
| vous | aurez | bordellisé |
| ils | auront | bordellisé |
Passé antérieur
| j' | eus | bordellisé |
| tu | eus | bordellisé |
| il | eut | bordellisé |
| nous | eûmes | bordellisé |
| vous | eûtes | bordellisé |
| ils | eurent | bordellisé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | bordelliserais |
| tu | bordelliserais |
| il | bordelliserait |
| nous | bordelliserions |
| vous | bordelliseriez |
| ils | bordelliseraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | bordellisé |
| tu | aurais | bordellisé |
| il | aurait | bordellisé |
| nous | aurions | bordellisé |
| vous | auriez | bordellisé |
| ils | auraient | bordellisé |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | bordellisé |
| tu | eusses | bordellisé |
| il | eût | bordellisé |
| nous | eussions | bordellisé |
| vous | eussiez | bordellisé |
| ils | eussent | bordellisé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | bordellise |
| que | tu | bordellises |
| qu' | il | bordellise |
| que | nous | bordellisions |
| que | vous | bordellisiez |
| qu' | ils | bordellisent |
Subjonctif imparfait
| que | je | bordellisasse |
| que | tu | bordellisasses |
| qu' | il | bordellisât |
| que | nous | bordellisassions |
| que | vous | bordellisassiez |
| qu' | ils | bordellisassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | bordellisé |
| que | tu | aies | bordellisé |
| qu' | il | ait | bordellisé |
| que | nous | ayons | bordellisé |
| que | vous | ayez | bordellisé |
| qu' | ils | aient | bordellisé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | bordellisé |
| que | tu | eusses | bordellisé |
| qu' | il | eût | bordellisé |
| que | nous | eussions | bordellisé |
| que | vous | eussiez | bordellisé |
| qu' | ils | eussent | bordellisé |
Impératif
Impératif présent
| bordellise |
| bordellisons |
| bordellisez |
Impératif passé
| aie | bordellisé | |
| ayons | bordellisé | |
| ayez | bordellisé | |
Infinitif
Participe
Participe passé
| bordellisé |
| ayant | bordellisé |