Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ger
Définitions
bouger /bu.ʒe/ intransitif 1er groupe
Se mouvoir de l'endroit où l'on est. Note : S'emploie le plus ordinairement avec la négation.
Au figuré, s'agiter d'une manière hostile, se révolter.
bouger /bu.ʒe/ transitif 1er groupe
Mouvoir quelque chose.
Mouvoir une partie du corps.
se bouger pronominal
Familier : Se déplacer, donner du mouvement.
Sortir de l'inaction.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | bouge |
| tu | bouges |
| il | bouge |
| nous | bougeons |
| vous | bougez |
| ils | bougent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | bougé |
| tu | avais | bougé |
| il | avait | bougé |
| nous | avions | bougé |
| vous | aviez | bougé |
| ils | avaient | bougé |
Futur simple
| je | bougerai |
| tu | bougeras |
| il | bougera |
| nous | bougerons |
| vous | bougerez |
| ils | bougeront |
Imparfait
| je | bougeais |
| tu | bougeais |
| il | bougeait |
| nous | bougions |
| vous | bougiez |
| ils | bougeaient |
Passé composé
| j' | ai | bougé |
| tu | as | bougé |
| il | a | bougé |
| nous | avons | bougé |
| vous | avez | bougé |
| ils | ont | bougé |
Passé simple
| je | bougeai |
| tu | bougeas |
| il | bougea |
| nous | bougeâmes |
| vous | bougeâtes |
| ils | bougèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | bougé |
| tu | auras | bougé |
| il | aura | bougé |
| nous | aurons | bougé |
| vous | aurez | bougé |
| ils | auront | bougé |
Passé antérieur
| j' | eus | bougé |
| tu | eus | bougé |
| il | eut | bougé |
| nous | eûmes | bougé |
| vous | eûtes | bougé |
| ils | eurent | bougé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | bougerais |
| tu | bougerais |
| il | bougerait |
| nous | bougerions |
| vous | bougeriez |
| ils | bougeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | bougé |
| tu | aurais | bougé |
| il | aurait | bougé |
| nous | aurions | bougé |
| vous | auriez | bougé |
| ils | auraient | bougé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | bougé |
| tu | eusses | bougé |
| il | eût | bougé |
| nous | eussions | bougé |
| vous | eussiez | bougé |
| ils | eussent | bougé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | bouge |
| que | tu | bouges |
| qu' | il | bouge |
| que | nous | bougions |
| que | vous | bougiez |
| qu' | ils | bougent |
Subjonctif imparfait
| que | je | bougeasse |
| que | tu | bougeasses |
| qu' | il | bougeât |
| que | nous | bougeassions |
| que | vous | bougeassiez |
| qu' | ils | bougeassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | bougé |
| que | tu | aies | bougé |
| qu' | il | ait | bougé |
| que | nous | ayons | bougé |
| que | vous | ayez | bougé |
| qu' | ils | aient | bougé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | bougé |
| que | tu | eusses | bougé |
| qu' | il | eût | bougé |
| que | nous | eussions | bougé |
| que | vous | eussiez | bougé |
| qu' | ils | eussent | bougé |
Impératif
Impératif passé
| aie | bougé |
| ayons | bougé |
| ayez | bougé |
Infinitif
Participe