Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
brailler /bʁa.je/ ou /bʁɑ.je/ intransitif 1er groupe
Familier : Crier, vociférer, gueuler, parler très fort.
Pleurer, fort spécialement en parlant d'un enfant.
Péjoratif : Se plaindre.
Péjoratif : Chanter fort mais pas très harmonieusement.
(Acadie) Pleurer
brailler transitif
Crier, beugler, dire ou chanter à voix très haute.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | braille |
| tu | brailles |
| il | braille |
| nous | braillons |
| vous | braillez |
| ils | braillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | braillé |
| tu | avais | braillé |
| il | avait | braillé |
| nous | avions | braillé |
| vous | aviez | braillé |
| ils | avaient | braillé |
Futur simple
| je | braillerai |
| tu | brailleras |
| il | braillera |
| nous | braillerons |
| vous | braillerez |
| ils | brailleront |
Imparfait
| je | braillais |
| tu | braillais |
| il | braillait |
| nous | braillions |
| vous | brailliez |
| ils | braillaient |
Passé composé
| j' | ai | braillé |
| tu | as | braillé |
| il | a | braillé |
| nous | avons | braillé |
| vous | avez | braillé |
| ils | ont | braillé |
Passé simple
| je | braillai |
| tu | braillas |
| il | brailla |
| nous | braillâmes |
| vous | braillâtes |
| ils | braillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | braillé |
| tu | auras | braillé |
| il | aura | braillé |
| nous | aurons | braillé |
| vous | aurez | braillé |
| ils | auront | braillé |
Passé antérieur
| j' | eus | braillé |
| tu | eus | braillé |
| il | eut | braillé |
| nous | eûmes | braillé |
| vous | eûtes | braillé |
| ils | eurent | braillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | braillerais |
| tu | braillerais |
| il | braillerait |
| nous | braillerions |
| vous | brailleriez |
| ils | brailleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | braillé |
| tu | aurais | braillé |
| il | aurait | braillé |
| nous | aurions | braillé |
| vous | auriez | braillé |
| ils | auraient | braillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | braillé |
| tu | eusses | braillé |
| il | eût | braillé |
| nous | eussions | braillé |
| vous | eussiez | braillé |
| ils | eussent | braillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | braille |
| que | tu | brailles |
| qu' | il | braille |
| que | nous | braillions |
| que | vous | brailliez |
| qu' | ils | braillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | braillasse |
| que | tu | braillasses |
| qu' | il | braillât |
| que | nous | braillassions |
| que | vous | braillassiez |
| qu' | ils | braillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | braillé |
| que | tu | aies | braillé |
| qu' | il | ait | braillé |
| que | nous | ayons | braillé |
| que | vous | ayez | braillé |
| qu' | ils | aient | braillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | braillé |
| que | tu | eusses | braillé |
| qu' | il | eût | braillé |
| que | nous | eussions | braillé |
| que | vous | eussiez | braillé |
| qu' | ils | eussent | braillé |
Impératif
Impératif passé
| aie | braillé |
| ayons | braillé |
| ayez | braillé |
Infinitif
Participe