Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
brandouiller /bʁɑ̃.du.je/ intransitif 1er groupe
S'affairer à des travaux sans intérêt.
Sexualité : Argot : Masturber doucement.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | brandouille |
| tu | brandouilles |
| il | brandouille |
| nous | brandouillons |
| vous | brandouillez |
| ils | brandouillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | brandouillé |
| tu | avais | brandouillé |
| il | avait | brandouillé |
| nous | avions | brandouillé |
| vous | aviez | brandouillé |
| ils | avaient | brandouillé |
Futur simple
| je | brandouillerai |
| tu | brandouilleras |
| il | brandouillera |
| nous | brandouillerons |
| vous | brandouillerez |
| ils | brandouilleront |
Imparfait
| je | brandouillais |
| tu | brandouillais |
| il | brandouillait |
| nous | brandouillions |
| vous | brandouilliez |
| ils | brandouillaient |
Passé composé
| j' | ai | brandouillé |
| tu | as | brandouillé |
| il | a | brandouillé |
| nous | avons | brandouillé |
| vous | avez | brandouillé |
| ils | ont | brandouillé |
Passé simple
| je | brandouillai |
| tu | brandouillas |
| il | brandouilla |
| nous | brandouillâmes |
| vous | brandouillâtes |
| ils | brandouillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | brandouillé |
| tu | auras | brandouillé |
| il | aura | brandouillé |
| nous | aurons | brandouillé |
| vous | aurez | brandouillé |
| ils | auront | brandouillé |
Passé antérieur
| j' | eus | brandouillé |
| tu | eus | brandouillé |
| il | eut | brandouillé |
| nous | eûmes | brandouillé |
| vous | eûtes | brandouillé |
| ils | eurent | brandouillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | brandouillerais |
| tu | brandouillerais |
| il | brandouillerait |
| nous | brandouillerions |
| vous | brandouilleriez |
| ils | brandouilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | brandouillé |
| tu | aurais | brandouillé |
| il | aurait | brandouillé |
| nous | aurions | brandouillé |
| vous | auriez | brandouillé |
| ils | auraient | brandouillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | brandouillé |
| tu | eusses | brandouillé |
| il | eût | brandouillé |
| nous | eussions | brandouillé |
| vous | eussiez | brandouillé |
| ils | eussent | brandouillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | brandouille |
| que | tu | brandouilles |
| qu' | il | brandouille |
| que | nous | brandouillions |
| que | vous | brandouilliez |
| qu' | ils | brandouillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | brandouillasse |
| que | tu | brandouillasses |
| qu' | il | brandouillât |
| que | nous | brandouillassions |
| que | vous | brandouillassiez |
| qu' | ils | brandouillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | brandouillé |
| que | tu | aies | brandouillé |
| qu' | il | ait | brandouillé |
| que | nous | ayons | brandouillé |
| que | vous | ayez | brandouillé |
| qu' | ils | aient | brandouillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | brandouillé |
| que | tu | eusses | brandouillé |
| qu' | il | eût | brandouillé |
| que | nous | eussions | brandouillé |
| que | vous | eussiez | brandouillé |
| qu' | ils | eussent | brandouillé |
Impératif
Impératif présent
| brandouille |
| brandouillons |
| brandouillez |
Impératif passé
| aie | brandouillé | |
| ayons | brandouillé | |
| ayez | brandouillé | |
Infinitif
Participe
Participe passé
| brandouillé |
| ayant | brandouillé |