Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
brelander intransitif 1er groupe
Vieilli : Familier : Péjoratif : Jouer continuellement à quelque jeu de cartes que ce soit.
Vieilli : Fréquenter les brelans, les maisons de jeu.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | brelande |
| tu | brelandes |
| il | brelande |
| nous | brelandons |
| vous | brelandez |
| ils | brelandent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | brelandé |
| tu | avais | brelandé |
| il | avait | brelandé |
| nous | avions | brelandé |
| vous | aviez | brelandé |
| ils | avaient | brelandé |
Futur simple
| je | brelanderai |
| tu | brelanderas |
| il | brelandera |
| nous | brelanderons |
| vous | brelanderez |
| ils | brelanderont |
Imparfait
| je | brelandais |
| tu | brelandais |
| il | brelandait |
| nous | brelandions |
| vous | brelandiez |
| ils | brelandaient |
Passé composé
| j' | ai | brelandé |
| tu | as | brelandé |
| il | a | brelandé |
| nous | avons | brelandé |
| vous | avez | brelandé |
| ils | ont | brelandé |
Passé simple
| je | brelandai |
| tu | brelandas |
| il | brelanda |
| nous | brelandâmes |
| vous | brelandâtes |
| ils | brelandèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | brelandé |
| tu | auras | brelandé |
| il | aura | brelandé |
| nous | aurons | brelandé |
| vous | aurez | brelandé |
| ils | auront | brelandé |
Passé antérieur
| j' | eus | brelandé |
| tu | eus | brelandé |
| il | eut | brelandé |
| nous | eûmes | brelandé |
| vous | eûtes | brelandé |
| ils | eurent | brelandé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | brelanderais |
| tu | brelanderais |
| il | brelanderait |
| nous | brelanderions |
| vous | brelanderiez |
| ils | brelanderaient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | brelandé |
| tu | aurais | brelandé |
| il | aurait | brelandé |
| nous | aurions | brelandé |
| vous | auriez | brelandé |
| ils | auraient | brelandé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | brelandé |
| tu | eusses | brelandé |
| il | eût | brelandé |
| nous | eussions | brelandé |
| vous | eussiez | brelandé |
| ils | eussent | brelandé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | brelande |
| que | tu | brelandes |
| qu' | il | brelande |
| que | nous | brelandions |
| que | vous | brelandiez |
| qu' | ils | brelandent |
Subjonctif imparfait
| que | je | brelandasse |
| que | tu | brelandasses |
| qu' | il | brelandât |
| que | nous | brelandassions |
| que | vous | brelandassiez |
| qu' | ils | brelandassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | brelandé |
| que | tu | aies | brelandé |
| qu' | il | ait | brelandé |
| que | nous | ayons | brelandé |
| que | vous | ayez | brelandé |
| qu' | ils | aient | brelandé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | brelandé |
| que | tu | eusses | brelandé |
| qu' | il | eût | brelandé |
| que | nous | eussions | brelandé |
| que | vous | eussiez | brelandé |
| qu' | ils | eussent | brelandé |
Impératif
Impératif présent
| brelande |
| brelandons |
| brelandez |
Impératif passé
| aie | brelandé |
| ayons | brelandé |
| ayez | brelandé |
Infinitif
Participe