Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -eter
Définitions
briqueter transitif 1er groupe
Vieilli : Imiter la brique avec un enduit d'ocre et de plâtre ou de chaux.
Vieilli : Peindre en imitant la brique.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | briquette |
| tu | briquettes |
| il | briquette |
| nous | briquetons |
| vous | briquetez |
| ils | briquettent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | briqueté |
| tu | avais | briqueté |
| il | avait | briqueté |
| nous | avions | briqueté |
| vous | aviez | briqueté |
| ils | avaient | briqueté |
Futur simple
| je | briquetterai |
| tu | briquetteras |
| il | briquettera |
| nous | briquetterons |
| vous | briquetterez |
| ils | briquetteront |
Imparfait
| je | briquetais |
| tu | briquetais |
| il | briquetait |
| nous | briquetions |
| vous | briquetiez |
| ils | briquetaient |
Passé composé
| j' | ai | briqueté |
| tu | as | briqueté |
| il | a | briqueté |
| nous | avons | briqueté |
| vous | avez | briqueté |
| ils | ont | briqueté |
Passé simple
| je | briquetai |
| tu | briquetas |
| il | briqueta |
| nous | briquetâmes |
| vous | briquetâtes |
| ils | briquetèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | briqueté |
| tu | auras | briqueté |
| il | aura | briqueté |
| nous | aurons | briqueté |
| vous | aurez | briqueté |
| ils | auront | briqueté |
Passé antérieur
| j' | eus | briqueté |
| tu | eus | briqueté |
| il | eut | briqueté |
| nous | eûmes | briqueté |
| vous | eûtes | briqueté |
| ils | eurent | briqueté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | briquetterais |
| tu | briquetterais |
| il | briquetterait |
| nous | briquetterions |
| vous | briquetteriez |
| ils | briquetteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | briqueté |
| tu | aurais | briqueté |
| il | aurait | briqueté |
| nous | aurions | briqueté |
| vous | auriez | briqueté |
| ils | auraient | briqueté |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | briqueté |
| tu | eusses | briqueté |
| il | eût | briqueté |
| nous | eussions | briqueté |
| vous | eussiez | briqueté |
| ils | eussent | briqueté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | briquette |
| que | tu | briquettes |
| qu' | il | briquette |
| que | nous | briquetions |
| que | vous | briquetiez |
| qu' | ils | briquettent |
Subjonctif imparfait
| que | je | briquetasse |
| que | tu | briquetasses |
| qu' | il | briquetât |
| que | nous | briquetassions |
| que | vous | briquetassiez |
| qu' | ils | briquetassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | briqueté |
| que | tu | aies | briqueté |
| qu' | il | ait | briqueté |
| que | nous | ayons | briqueté |
| que | vous | ayez | briqueté |
| qu' | ils | aient | briqueté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | briqueté |
| que | tu | eusses | briqueté |
| qu' | il | eût | briqueté |
| que | nous | eussions | briqueté |
| que | vous | eussiez | briqueté |
| qu' | ils | eussent | briqueté |
Impératif
Impératif présent
| briquette |
| briquetons |
| briquetez |
Impératif passé
| aie | briqueté |
| ayons | briqueté |
| ayez | briqueté |
Infinitif
Participe