Propriétés
		Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
			Définitions
			brouter /bʁu.te/ transitif 1er groupe
Paître, manger l'herbe ou les feuilles des arbres. Il ne se dit guère qu'en parlant de l'Herbe qui tient à la terre et des feuilles attachées à l'arbre.
(familier) brouter (le minou, la touffe, la chatte) : pratiquer le cunnilingus.
brouter /bʁu.te/ intransitif 1er groupe
(Absolument) Paître.
Au figuré, sautiller en parlant de la scie ou du rabot.
Par extension, avancer en sautillant en parlant d'un véhicule à moteur.
			Conjugaisons
			Indicatif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Présent
				| je | broute | 
| tu | broutes | 
| il | broute | 
| nous | broutons | 
| vous | broutez | 
| ils | broutent | 
				Plus-que-parfait
				| j' | avais | brouté | 
| tu | avais | brouté | 
| il | avait | brouté | 
| nous | avions | brouté | 
| vous | aviez | brouté | 
| ils | avaient | brouté | 
				Futur simple
				| je | brouterai | 
| tu | brouteras | 
| il | broutera | 
| nous | brouterons | 
| vous | brouterez | 
| ils | brouteront | 
				Imparfait
				| je | broutais | 
| tu | broutais | 
| il | broutait | 
| nous | broutions | 
| vous | broutiez | 
| ils | broutaient | 
			 
			
				Passé composé
				| j' | ai | brouté | 
| tu | as | brouté | 
| il | a | brouté | 
| nous | avons | brouté | 
| vous | avez | brouté | 
| ils | ont | brouté | 
				Passé simple
				| je | broutai | 
| tu | broutas | 
| il | brouta | 
| nous | broutâmes | 
| vous | broutâtes | 
| ils | broutèrent | 
				Futur antérieur
				| j' | aurai | brouté | 
| tu | auras | brouté | 
| il | aura | brouté | 
| nous | aurons | brouté | 
| vous | aurez | brouté | 
| ils | auront | brouté | 
				Passé antérieur
				| j' | eus | brouté | 
| tu | eus | brouté | 
| il | eut | brouté | 
| nous | eûmes | brouté | 
| vous | eûtes | brouté | 
| ils | eurent | brouté | 
			 
			Conditionnel
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Conditionnel présent
				| je | brouterais | 
| tu | brouterais | 
| il | brouterait | 
| nous | brouterions | 
| vous | brouteriez | 
| ils | brouteraient | 
			 
			
				Conditionnel passé 1ère forme
				| j' | aurais | brouté | 
| tu | aurais | brouté | 
| il | aurait | brouté | 
| nous | aurions | brouté | 
| vous | auriez | brouté | 
| ils | auraient | brouté | 
			 
			
				Conditionnel passé 2e forme
				| j' | eusse | brouté | 
| tu | eusses | brouté | 
| il | eût | brouté | 
| nous | eussions | brouté | 
| vous | eussiez | brouté | 
| ils | eussent | brouté | 
			 
			Subjonctif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Subjonctif présent
				| que | je | broute | 
| que | tu | broutes | 
| qu' | il | broute | 
| que | nous | broutions | 
| que | vous | broutiez | 
| qu' | ils | broutent | 
				Subjonctif imparfait
				| que | je | broutasse | 
| que | tu | broutasses | 
| qu' | il | broutât | 
| que | nous | broutassions | 
| que | vous | broutassiez | 
| qu' | ils | broutassent | 
			 
			
				Subjonctif passé
				| que | j' | aie | brouté | 
| que | tu | aies | brouté | 
| qu' | il | ait | brouté | 
| que | nous | ayons | brouté | 
| que | vous | ayez | brouté | 
| qu' | ils | aient | brouté | 
				Subjonctif plus-que-parfait
				| que | j' | eusse | brouté | 
| que | tu | eusses | brouté | 
| qu' | il | eût | brouté | 
| que | nous | eussions | brouté | 
| que | vous | eussiez | brouté | 
| qu' | ils | eussent | brouté | 
			 
			Impératif
			
			
				Impératif passé
| aie | brouté | 
| ayons | brouté | 
| ayez | brouté | 
			 
			Infinitif
			
			
			Participe