Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -oyer
Définitions
brunoyer /bʁy.nwa.je/ intransitif 1er groupe
Avoir une teinte brunâtre, tirer sur le brun.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | brunoie |
| tu | brunoies |
| il | brunoie |
| nous | brunoyons |
| vous | brunoyez |
| ils | brunoient |
Plus-que-parfait
| j' | avais | brunoyé |
| tu | avais | brunoyé |
| il | avait | brunoyé |
| nous | avions | brunoyé |
| vous | aviez | brunoyé |
| ils | avaient | brunoyé |
Futur simple
| je | brunoierai |
| tu | brunoieras |
| il | brunoiera |
| nous | brunoierons |
| vous | brunoierez |
| ils | brunoieront |
Imparfait
| je | brunoyais |
| tu | brunoyais |
| il | brunoyait |
| nous | brunoyions |
| vous | brunoyiez |
| ils | brunoyaient |
Passé composé
| j' | ai | brunoyé |
| tu | as | brunoyé |
| il | a | brunoyé |
| nous | avons | brunoyé |
| vous | avez | brunoyé |
| ils | ont | brunoyé |
Passé simple
| je | brunoyai |
| tu | brunoyas |
| il | brunoya |
| nous | brunoyâmes |
| vous | brunoyâtes |
| ils | brunoyèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | brunoyé |
| tu | auras | brunoyé |
| il | aura | brunoyé |
| nous | aurons | brunoyé |
| vous | aurez | brunoyé |
| ils | auront | brunoyé |
Passé antérieur
| j' | eus | brunoyé |
| tu | eus | brunoyé |
| il | eut | brunoyé |
| nous | eûmes | brunoyé |
| vous | eûtes | brunoyé |
| ils | eurent | brunoyé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | brunoierais |
| tu | brunoierais |
| il | brunoierait |
| nous | brunoierions |
| vous | brunoieriez |
| ils | brunoieraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | brunoyé |
| tu | aurais | brunoyé |
| il | aurait | brunoyé |
| nous | aurions | brunoyé |
| vous | auriez | brunoyé |
| ils | auraient | brunoyé |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | brunoyé |
| tu | eusses | brunoyé |
| il | eût | brunoyé |
| nous | eussions | brunoyé |
| vous | eussiez | brunoyé |
| ils | eussent | brunoyé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | brunoie |
| que | tu | brunoies |
| qu' | il | brunoie |
| que | nous | brunoyions |
| que | vous | brunoyiez |
| qu' | ils | brunoient |
Subjonctif imparfait
| que | je | brunoyasse |
| que | tu | brunoyasses |
| qu' | il | brunoyât |
| que | nous | brunoyassions |
| que | vous | brunoyassiez |
| qu' | ils | brunoyassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | brunoyé |
| que | tu | aies | brunoyé |
| qu' | il | ait | brunoyé |
| que | nous | ayons | brunoyé |
| que | vous | ayez | brunoyé |
| qu' | ils | aient | brunoyé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | brunoyé |
| que | tu | eusses | brunoyé |
| qu' | il | eût | brunoyé |
| que | nous | eussions | brunoyé |
| que | vous | eussiez | brunoyé |
| qu' | ils | eussent | brunoyé |
Impératif
Impératif passé
| aie | brunoyé | |
| ayons | brunoyé | |
| ayez | brunoyé | |
Infinitif
Participe