Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
butiner /by.ti.ne/ transitif 1er groupe
(Transitif) Au figuré, se déplacer de fleur en fleur pour en recueillir le pollen.
butiner /by.ti.ne/ intransitif 1er groupe
Au figuré, obtenir de proche en proche.
Vieilli : Faire du butin.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | butine |
| tu | butines |
| il | butine |
| nous | butinons |
| vous | butinez |
| ils | butinent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | butiné |
| tu | avais | butiné |
| il | avait | butiné |
| nous | avions | butiné |
| vous | aviez | butiné |
| ils | avaient | butiné |
Futur simple
| je | butinerai |
| tu | butineras |
| il | butinera |
| nous | butinerons |
| vous | butinerez |
| ils | butineront |
Imparfait
| je | butinais |
| tu | butinais |
| il | butinait |
| nous | butinions |
| vous | butiniez |
| ils | butinaient |
Passé composé
| j' | ai | butiné |
| tu | as | butiné |
| il | a | butiné |
| nous | avons | butiné |
| vous | avez | butiné |
| ils | ont | butiné |
Passé simple
| je | butinai |
| tu | butinas |
| il | butina |
| nous | butinâmes |
| vous | butinâtes |
| ils | butinèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | butiné |
| tu | auras | butiné |
| il | aura | butiné |
| nous | aurons | butiné |
| vous | aurez | butiné |
| ils | auront | butiné |
Passé antérieur
| j' | eus | butiné |
| tu | eus | butiné |
| il | eut | butiné |
| nous | eûmes | butiné |
| vous | eûtes | butiné |
| ils | eurent | butiné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | butinerais |
| tu | butinerais |
| il | butinerait |
| nous | butinerions |
| vous | butineriez |
| ils | butineraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | butiné |
| tu | aurais | butiné |
| il | aurait | butiné |
| nous | aurions | butiné |
| vous | auriez | butiné |
| ils | auraient | butiné |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | butiné |
| tu | eusses | butiné |
| il | eût | butiné |
| nous | eussions | butiné |
| vous | eussiez | butiné |
| ils | eussent | butiné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | butine |
| que | tu | butines |
| qu' | il | butine |
| que | nous | butinions |
| que | vous | butiniez |
| qu' | ils | butinent |
Subjonctif imparfait
| que | je | butinasse |
| que | tu | butinasses |
| qu' | il | butinât |
| que | nous | butinassions |
| que | vous | butinassiez |
| qu' | ils | butinassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | butiné |
| que | tu | aies | butiné |
| qu' | il | ait | butiné |
| que | nous | ayons | butiné |
| que | vous | ayez | butiné |
| qu' | ils | aient | butiné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | butiné |
| que | tu | eusses | butiné |
| qu' | il | eût | butiné |
| que | nous | eussions | butiné |
| que | vous | eussiez | butiné |
| qu' | ils | eussent | butiné |
Impératif
Impératif passé
| aie | butiné |
| ayons | butiné |
| ayez | butiné |
Infinitif
Participe