Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
carambouiller /kaʀɑ̃buje/ 1er groupe transitif
Revendre des marchandises non payées.
Mettre en piteux état, en désordre.
intransitif
S'abîmer, se dégrader.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | carambouille |
| tu | carambouilles |
| il | carambouille |
| nous | carambouillons |
| vous | carambouillez |
| ils | carambouillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | carambouillé |
| tu | avais | carambouillé |
| il | avait | carambouillé |
| nous | avions | carambouillé |
| vous | aviez | carambouillé |
| ils | avaient | carambouillé |
Futur simple
| je | carambouillerai |
| tu | carambouilleras |
| il | carambouillera |
| nous | carambouillerons |
| vous | carambouillerez |
| ils | carambouilleront |
Imparfait
| je | carambouillais |
| tu | carambouillais |
| il | carambouillait |
| nous | carambouillions |
| vous | carambouilliez |
| ils | carambouillaient |
Passé composé
| j' | ai | carambouillé |
| tu | as | carambouillé |
| il | a | carambouillé |
| nous | avons | carambouillé |
| vous | avez | carambouillé |
| ils | ont | carambouillé |
Passé simple
| je | carambouillai |
| tu | carambouillas |
| il | carambouilla |
| nous | carambouillâmes |
| vous | carambouillâtes |
| ils | carambouillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | carambouillé |
| tu | auras | carambouillé |
| il | aura | carambouillé |
| nous | aurons | carambouillé |
| vous | aurez | carambouillé |
| ils | auront | carambouillé |
Passé antérieur
| j' | eus | carambouillé |
| tu | eus | carambouillé |
| il | eut | carambouillé |
| nous | eûmes | carambouillé |
| vous | eûtes | carambouillé |
| ils | eurent | carambouillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | carambouillerais |
| tu | carambouillerais |
| il | carambouillerait |
| nous | carambouillerions |
| vous | carambouilleriez |
| ils | carambouilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | carambouillé |
| tu | aurais | carambouillé |
| il | aurait | carambouillé |
| nous | aurions | carambouillé |
| vous | auriez | carambouillé |
| ils | auraient | carambouillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | carambouillé |
| tu | eusses | carambouillé |
| il | eût | carambouillé |
| nous | eussions | carambouillé |
| vous | eussiez | carambouillé |
| ils | eussent | carambouillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | carambouille |
| que | tu | carambouilles |
| qu' | il | carambouille |
| que | nous | carambouillions |
| que | vous | carambouilliez |
| qu' | ils | carambouillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | carambouillasse |
| que | tu | carambouillasses |
| qu' | il | carambouillât |
| que | nous | carambouillassions |
| que | vous | carambouillassiez |
| qu' | ils | carambouillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | carambouillé |
| que | tu | aies | carambouillé |
| qu' | il | ait | carambouillé |
| que | nous | ayons | carambouillé |
| que | vous | ayez | carambouillé |
| qu' | ils | aient | carambouillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | carambouillé |
| que | tu | eusses | carambouillé |
| qu' | il | eût | carambouillé |
| que | nous | eussions | carambouillé |
| que | vous | eussiez | carambouillé |
| qu' | ils | eussent | carambouillé |
Impératif
Impératif présent
| carambouille |
| carambouillons |
| carambouillez |
Impératif passé
| aie | carambouillé |
| ayons | carambouillé |
| ayez | carambouillé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| carambouillé |
| ayant | carambouillé |