Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
carbonitrurer /kaʁ.bo.no.tʁi.ʁe/ transitif 1er groupe
Traiter (des pièces en acier) en y faisant pénétrer du carbone et de l'azote.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | carbonitrure |
| tu | carbonitrures |
| il | carbonitrure |
| nous | carbonitrurons |
| vous | carbonitrurez |
| ils | carbonitrurent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | carbonitruré |
| tu | avais | carbonitruré |
| il | avait | carbonitruré |
| nous | avions | carbonitruré |
| vous | aviez | carbonitruré |
| ils | avaient | carbonitruré |
Futur simple
| je | carbonitrurerai |
| tu | carbonitrureras |
| il | carbonitrurera |
| nous | carbonitrurerons |
| vous | carbonitrurerez |
| ils | carbonitrureront |
Imparfait
| je | carbonitrurais |
| tu | carbonitrurais |
| il | carbonitrurait |
| nous | carbonitrurions |
| vous | carbonitruriez |
| ils | carbonitruraient |
Passé composé
| j' | ai | carbonitruré |
| tu | as | carbonitruré |
| il | a | carbonitruré |
| nous | avons | carbonitruré |
| vous | avez | carbonitruré |
| ils | ont | carbonitruré |
Passé simple
| je | carbonitrurai |
| tu | carbonitruras |
| il | carbonitrura |
| nous | carbonitrurâmes |
| vous | carbonitrurâtes |
| ils | carbonitrurèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | carbonitruré |
| tu | auras | carbonitruré |
| il | aura | carbonitruré |
| nous | aurons | carbonitruré |
| vous | aurez | carbonitruré |
| ils | auront | carbonitruré |
Passé antérieur
| j' | eus | carbonitruré |
| tu | eus | carbonitruré |
| il | eut | carbonitruré |
| nous | eûmes | carbonitruré |
| vous | eûtes | carbonitruré |
| ils | eurent | carbonitruré |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | carbonitrurerais |
| tu | carbonitrurerais |
| il | carbonitrurerait |
| nous | carbonitrurerions |
| vous | carbonitrureriez |
| ils | carbonitrureraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | carbonitruré |
| tu | aurais | carbonitruré |
| il | aurait | carbonitruré |
| nous | aurions | carbonitruré |
| vous | auriez | carbonitruré |
| ils | auraient | carbonitruré |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | carbonitruré |
| tu | eusses | carbonitruré |
| il | eût | carbonitruré |
| nous | eussions | carbonitruré |
| vous | eussiez | carbonitruré |
| ils | eussent | carbonitruré |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | carbonitrure |
| que | tu | carbonitrures |
| qu' | il | carbonitrure |
| que | nous | carbonitrurions |
| que | vous | carbonitruriez |
| qu' | ils | carbonitrurent |
Subjonctif imparfait
| que | je | carbonitrurasse |
| que | tu | carbonitrurasses |
| qu' | il | carbonitrurât |
| que | nous | carbonitrurassions |
| que | vous | carbonitrurassiez |
| qu' | ils | carbonitrurassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | carbonitruré |
| que | tu | aies | carbonitruré |
| qu' | il | ait | carbonitruré |
| que | nous | ayons | carbonitruré |
| que | vous | ayez | carbonitruré |
| qu' | ils | aient | carbonitruré |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | carbonitruré |
| que | tu | eusses | carbonitruré |
| qu' | il | eût | carbonitruré |
| que | nous | eussions | carbonitruré |
| que | vous | eussiez | carbonitruré |
| qu' | ils | eussent | carbonitruré |
Impératif
Impératif présent
| carbonitrure |
| carbonitrurons |
| carbonitrurez |
Impératif passé
| aie | carbonitruré |
| ayons | carbonitruré |
| ayez | carbonitruré |
Infinitif
Participe
Participe passé
| carbonitruré |
| ayant | carbonitruré |