Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
carminer /kaʁ.mi.ne/ transitif 1er groupe
Peindre, enluminer avec du carmin.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | carmine |
| tu | carmines |
| il | carmine |
| nous | carminons |
| vous | carminez |
| ils | carminent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | carminé |
| tu | avais | carminé |
| il | avait | carminé |
| nous | avions | carminé |
| vous | aviez | carminé |
| ils | avaient | carminé |
Futur simple
| je | carminerai |
| tu | carmineras |
| il | carminera |
| nous | carminerons |
| vous | carminerez |
| ils | carmineront |
Imparfait
| je | carminais |
| tu | carminais |
| il | carminait |
| nous | carminions |
| vous | carminiez |
| ils | carminaient |
Passé composé
| j' | ai | carminé |
| tu | as | carminé |
| il | a | carminé |
| nous | avons | carminé |
| vous | avez | carminé |
| ils | ont | carminé |
Passé simple
| je | carminai |
| tu | carminas |
| il | carmina |
| nous | carminâmes |
| vous | carminâtes |
| ils | carminèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | carminé |
| tu | auras | carminé |
| il | aura | carminé |
| nous | aurons | carminé |
| vous | aurez | carminé |
| ils | auront | carminé |
Passé antérieur
| j' | eus | carminé |
| tu | eus | carminé |
| il | eut | carminé |
| nous | eûmes | carminé |
| vous | eûtes | carminé |
| ils | eurent | carminé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | carminerais |
| tu | carminerais |
| il | carminerait |
| nous | carminerions |
| vous | carmineriez |
| ils | carmineraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | carminé |
| tu | aurais | carminé |
| il | aurait | carminé |
| nous | aurions | carminé |
| vous | auriez | carminé |
| ils | auraient | carminé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | carminé |
| tu | eusses | carminé |
| il | eût | carminé |
| nous | eussions | carminé |
| vous | eussiez | carminé |
| ils | eussent | carminé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | carmine |
| que | tu | carmines |
| qu' | il | carmine |
| que | nous | carminions |
| que | vous | carminiez |
| qu' | ils | carminent |
Subjonctif imparfait
| que | je | carminasse |
| que | tu | carminasses |
| qu' | il | carminât |
| que | nous | carminassions |
| que | vous | carminassiez |
| qu' | ils | carminassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | carminé |
| que | tu | aies | carminé |
| qu' | il | ait | carminé |
| que | nous | ayons | carminé |
| que | vous | ayez | carminé |
| qu' | ils | aient | carminé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | carminé |
| que | tu | eusses | carminé |
| qu' | il | eût | carminé |
| que | nous | eussions | carminé |
| que | vous | eussiez | carminé |
| qu' | ils | eussent | carminé |
Impératif
Impératif passé
| aie | carminé |
| ayons | carminé |
| ayez | carminé |
Infinitif
Participe