Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
charcuter /ʃaʁ.ky.te/ transitif 1er groupe
Découper maladroitement de la viande.
Par extension, au figuré, taillader maladroitement les chairs, en parlant d'un chirurgien.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | charcute |
| tu | charcutes |
| il | charcute |
| nous | charcutons |
| vous | charcutez |
| ils | charcutent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | charcuté |
| tu | avais | charcuté |
| il | avait | charcuté |
| nous | avions | charcuté |
| vous | aviez | charcuté |
| ils | avaient | charcuté |
Futur simple
| je | charcuterai |
| tu | charcuteras |
| il | charcutera |
| nous | charcuterons |
| vous | charcuterez |
| ils | charcuteront |
Imparfait
| je | charcutais |
| tu | charcutais |
| il | charcutait |
| nous | charcutions |
| vous | charcutiez |
| ils | charcutaient |
Passé composé
| j' | ai | charcuté |
| tu | as | charcuté |
| il | a | charcuté |
| nous | avons | charcuté |
| vous | avez | charcuté |
| ils | ont | charcuté |
Passé simple
| je | charcutai |
| tu | charcutas |
| il | charcuta |
| nous | charcutâmes |
| vous | charcutâtes |
| ils | charcutèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | charcuté |
| tu | auras | charcuté |
| il | aura | charcuté |
| nous | aurons | charcuté |
| vous | aurez | charcuté |
| ils | auront | charcuté |
Passé antérieur
| j' | eus | charcuté |
| tu | eus | charcuté |
| il | eut | charcuté |
| nous | eûmes | charcuté |
| vous | eûtes | charcuté |
| ils | eurent | charcuté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | charcuterais |
| tu | charcuterais |
| il | charcuterait |
| nous | charcuterions |
| vous | charcuteriez |
| ils | charcuteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | charcuté |
| tu | aurais | charcuté |
| il | aurait | charcuté |
| nous | aurions | charcuté |
| vous | auriez | charcuté |
| ils | auraient | charcuté |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | charcuté |
| tu | eusses | charcuté |
| il | eût | charcuté |
| nous | eussions | charcuté |
| vous | eussiez | charcuté |
| ils | eussent | charcuté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | charcute |
| que | tu | charcutes |
| qu' | il | charcute |
| que | nous | charcutions |
| que | vous | charcutiez |
| qu' | ils | charcutent |
Subjonctif imparfait
| que | je | charcutasse |
| que | tu | charcutasses |
| qu' | il | charcutât |
| que | nous | charcutassions |
| que | vous | charcutassiez |
| qu' | ils | charcutassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | charcuté |
| que | tu | aies | charcuté |
| qu' | il | ait | charcuté |
| que | nous | ayons | charcuté |
| que | vous | ayez | charcuté |
| qu' | ils | aient | charcuté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | charcuté |
| que | tu | eusses | charcuté |
| qu' | il | eût | charcuté |
| que | nous | eussions | charcuté |
| que | vous | eussiez | charcuté |
| qu' | ils | eussent | charcuté |
Impératif
Impératif présent
| charcute |
| charcutons |
| charcutez |
Impératif passé
| aie | charcuté |
| ayons | charcuté |
| ayez | charcuté |
Infinitif
Participe