Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
cocheniller /kɔ.ʃə.ni.je/ transitif 1er groupe
Teinture : Plonger un tissu dans un bain fait avec de la cochenille.
Récolter la cochenille.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | cochenille |
| tu | cochenilles |
| il | cochenille |
| nous | cochenillons |
| vous | cochenillez |
| ils | cochenillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | cochenillé |
| tu | avais | cochenillé |
| il | avait | cochenillé |
| nous | avions | cochenillé |
| vous | aviez | cochenillé |
| ils | avaient | cochenillé |
Futur simple
| je | cochenillerai |
| tu | cochenilleras |
| il | cochenillera |
| nous | cochenillerons |
| vous | cochenillerez |
| ils | cochenilleront |
Imparfait
| je | cochenillais |
| tu | cochenillais |
| il | cochenillait |
| nous | cochenillions |
| vous | cochenilliez |
| ils | cochenillaient |
Passé composé
| j' | ai | cochenillé |
| tu | as | cochenillé |
| il | a | cochenillé |
| nous | avons | cochenillé |
| vous | avez | cochenillé |
| ils | ont | cochenillé |
Passé simple
| je | cochenillai |
| tu | cochenillas |
| il | cochenilla |
| nous | cochenillâmes |
| vous | cochenillâtes |
| ils | cochenillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | cochenillé |
| tu | auras | cochenillé |
| il | aura | cochenillé |
| nous | aurons | cochenillé |
| vous | aurez | cochenillé |
| ils | auront | cochenillé |
Passé antérieur
| j' | eus | cochenillé |
| tu | eus | cochenillé |
| il | eut | cochenillé |
| nous | eûmes | cochenillé |
| vous | eûtes | cochenillé |
| ils | eurent | cochenillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | cochenillerais |
| tu | cochenillerais |
| il | cochenillerait |
| nous | cochenillerions |
| vous | cochenilleriez |
| ils | cochenilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | cochenillé |
| tu | aurais | cochenillé |
| il | aurait | cochenillé |
| nous | aurions | cochenillé |
| vous | auriez | cochenillé |
| ils | auraient | cochenillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | cochenillé |
| tu | eusses | cochenillé |
| il | eût | cochenillé |
| nous | eussions | cochenillé |
| vous | eussiez | cochenillé |
| ils | eussent | cochenillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | cochenille |
| que | tu | cochenilles |
| qu' | il | cochenille |
| que | nous | cochenillions |
| que | vous | cochenilliez |
| qu' | ils | cochenillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | cochenillasse |
| que | tu | cochenillasses |
| qu' | il | cochenillât |
| que | nous | cochenillassions |
| que | vous | cochenillassiez |
| qu' | ils | cochenillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | cochenillé |
| que | tu | aies | cochenillé |
| qu' | il | ait | cochenillé |
| que | nous | ayons | cochenillé |
| que | vous | ayez | cochenillé |
| qu' | ils | aient | cochenillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | cochenillé |
| que | tu | eusses | cochenillé |
| qu' | il | eût | cochenillé |
| que | nous | eussions | cochenillé |
| que | vous | eussiez | cochenillé |
| qu' | ils | eussent | cochenillé |
Impératif
Impératif présent
| cochenille |
| cochenillons |
| cochenillez |
Impératif passé
| aie | cochenillé |
| ayons | cochenillé |
| ayez | cochenillé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| cochenillé |
| ayant | cochenillé |