Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
cogiter /kɔ.ʒi.te/ 1er groupe
Familier : Réfléchir, penser.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | cogite |
| tu | cogites |
| il | cogite |
| nous | cogitons |
| vous | cogitez |
| ils | cogitent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | cogité |
| tu | avais | cogité |
| il | avait | cogité |
| nous | avions | cogité |
| vous | aviez | cogité |
| ils | avaient | cogité |
Futur simple
| je | cogiterai |
| tu | cogiteras |
| il | cogitera |
| nous | cogiterons |
| vous | cogiterez |
| ils | cogiteront |
Imparfait
| je | cogitais |
| tu | cogitais |
| il | cogitait |
| nous | cogitions |
| vous | cogitiez |
| ils | cogitaient |
Passé composé
| j' | ai | cogité |
| tu | as | cogité |
| il | a | cogité |
| nous | avons | cogité |
| vous | avez | cogité |
| ils | ont | cogité |
Passé simple
| je | cogitai |
| tu | cogitas |
| il | cogita |
| nous | cogitâmes |
| vous | cogitâtes |
| ils | cogitèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | cogité |
| tu | auras | cogité |
| il | aura | cogité |
| nous | aurons | cogité |
| vous | aurez | cogité |
| ils | auront | cogité |
Passé antérieur
| j' | eus | cogité |
| tu | eus | cogité |
| il | eut | cogité |
| nous | eûmes | cogité |
| vous | eûtes | cogité |
| ils | eurent | cogité |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | cogiterais |
| tu | cogiterais |
| il | cogiterait |
| nous | cogiterions |
| vous | cogiteriez |
| ils | cogiteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | cogité |
| tu | aurais | cogité |
| il | aurait | cogité |
| nous | aurions | cogité |
| vous | auriez | cogité |
| ils | auraient | cogité |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | cogité |
| tu | eusses | cogité |
| il | eût | cogité |
| nous | eussions | cogité |
| vous | eussiez | cogité |
| ils | eussent | cogité |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | cogite |
| que | tu | cogites |
| qu' | il | cogite |
| que | nous | cogitions |
| que | vous | cogitiez |
| qu' | ils | cogitent |
Subjonctif imparfait
| que | je | cogitasse |
| que | tu | cogitasses |
| qu' | il | cogitât |
| que | nous | cogitassions |
| que | vous | cogitassiez |
| qu' | ils | cogitassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | cogité |
| que | tu | aies | cogité |
| qu' | il | ait | cogité |
| que | nous | ayons | cogité |
| que | vous | ayez | cogité |
| qu' | ils | aient | cogité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | cogité |
| que | tu | eusses | cogité |
| qu' | il | eût | cogité |
| que | nous | eussions | cogité |
| que | vous | eussiez | cogité |
| qu' | ils | eussent | cogité |
Impératif
Impératif passé
| aie | cogité |
| ayons | cogité |
| ayez | cogité |
Infinitif
Participe