Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
commanditer transitif 1er groupe
Apporter des capitaux, comme commanditaire, pour créer ou développer une société en commandite.
Au figuré, péjoratif : Commander une action délictueuse ou criminelle et la financer.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | commandite |
| tu | commandites |
| il | commandite |
| nous | commanditons |
| vous | commanditez |
| ils | commanditent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | commandité |
| tu | avais | commandité |
| il | avait | commandité |
| nous | avions | commandité |
| vous | aviez | commandité |
| ils | avaient | commandité |
Futur simple
| je | commanditerai |
| tu | commanditeras |
| il | commanditera |
| nous | commanditerons |
| vous | commanditerez |
| ils | commanditeront |
Imparfait
| je | commanditais |
| tu | commanditais |
| il | commanditait |
| nous | commanditions |
| vous | commanditiez |
| ils | commanditaient |
Passé composé
| j' | ai | commandité |
| tu | as | commandité |
| il | a | commandité |
| nous | avons | commandité |
| vous | avez | commandité |
| ils | ont | commandité |
Passé simple
| je | commanditai |
| tu | commanditas |
| il | commandita |
| nous | commanditâmes |
| vous | commanditâtes |
| ils | commanditèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | commandité |
| tu | auras | commandité |
| il | aura | commandité |
| nous | aurons | commandité |
| vous | aurez | commandité |
| ils | auront | commandité |
Passé antérieur
| j' | eus | commandité |
| tu | eus | commandité |
| il | eut | commandité |
| nous | eûmes | commandité |
| vous | eûtes | commandité |
| ils | eurent | commandité |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | commanditerais |
| tu | commanditerais |
| il | commanditerait |
| nous | commanditerions |
| vous | commanditeriez |
| ils | commanditeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | commandité |
| tu | aurais | commandité |
| il | aurait | commandité |
| nous | aurions | commandité |
| vous | auriez | commandité |
| ils | auraient | commandité |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | commandité |
| tu | eusses | commandité |
| il | eût | commandité |
| nous | eussions | commandité |
| vous | eussiez | commandité |
| ils | eussent | commandité |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | commandite |
| que | tu | commandites |
| qu' | il | commandite |
| que | nous | commanditions |
| que | vous | commanditiez |
| qu' | ils | commanditent |
Subjonctif imparfait
| que | je | commanditasse |
| que | tu | commanditasses |
| qu' | il | commanditât |
| que | nous | commanditassions |
| que | vous | commanditassiez |
| qu' | ils | commanditassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | commandité |
| que | tu | aies | commandité |
| qu' | il | ait | commandité |
| que | nous | ayons | commandité |
| que | vous | ayez | commandité |
| qu' | ils | aient | commandité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | commandité |
| que | tu | eusses | commandité |
| qu' | il | eût | commandité |
| que | nous | eussions | commandité |
| que | vous | eussiez | commandité |
| qu' | ils | eussent | commandité |
Impératif
Impératif présent
| commandite |
| commanditons |
| commanditez |
Impératif passé
| aie | commandité |
| ayons | commandité |
| ayez | commandité |
Infinitif
Participe
Participe passé
| commandité |
| ayant | commandité |