Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
communaliser /kɔ.my.na.li.ze/ transitif 1er groupe
Mettre sous compétence communale.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | communalise |
| tu | communalises |
| il | communalise |
| nous | communalisons |
| vous | communalisez |
| ils | communalisent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | communalisé |
| tu | avais | communalisé |
| il | avait | communalisé |
| nous | avions | communalisé |
| vous | aviez | communalisé |
| ils | avaient | communalisé |
Futur simple
| je | communaliserai |
| tu | communaliseras |
| il | communalisera |
| nous | communaliserons |
| vous | communaliserez |
| ils | communaliseront |
Imparfait
| je | communalisais |
| tu | communalisais |
| il | communalisait |
| nous | communalisions |
| vous | communalisiez |
| ils | communalisaient |
Passé composé
| j' | ai | communalisé |
| tu | as | communalisé |
| il | a | communalisé |
| nous | avons | communalisé |
| vous | avez | communalisé |
| ils | ont | communalisé |
Passé simple
| je | communalisai |
| tu | communalisas |
| il | communalisa |
| nous | communalisâmes |
| vous | communalisâtes |
| ils | communalisèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | communalisé |
| tu | auras | communalisé |
| il | aura | communalisé |
| nous | aurons | communalisé |
| vous | aurez | communalisé |
| ils | auront | communalisé |
Passé antérieur
| j' | eus | communalisé |
| tu | eus | communalisé |
| il | eut | communalisé |
| nous | eûmes | communalisé |
| vous | eûtes | communalisé |
| ils | eurent | communalisé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | communaliserais |
| tu | communaliserais |
| il | communaliserait |
| nous | communaliserions |
| vous | communaliseriez |
| ils | communaliseraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | communalisé |
| tu | aurais | communalisé |
| il | aurait | communalisé |
| nous | aurions | communalisé |
| vous | auriez | communalisé |
| ils | auraient | communalisé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | communalisé |
| tu | eusses | communalisé |
| il | eût | communalisé |
| nous | eussions | communalisé |
| vous | eussiez | communalisé |
| ils | eussent | communalisé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | communalise |
| que | tu | communalises |
| qu' | il | communalise |
| que | nous | communalisions |
| que | vous | communalisiez |
| qu' | ils | communalisent |
Subjonctif imparfait
| que | je | communalisasse |
| que | tu | communalisasses |
| qu' | il | communalisât |
| que | nous | communalisassions |
| que | vous | communalisassiez |
| qu' | ils | communalisassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | communalisé |
| que | tu | aies | communalisé |
| qu' | il | ait | communalisé |
| que | nous | ayons | communalisé |
| que | vous | ayez | communalisé |
| qu' | ils | aient | communalisé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | communalisé |
| que | tu | eusses | communalisé |
| qu' | il | eût | communalisé |
| que | nous | eussions | communalisé |
| que | vous | eussiez | communalisé |
| qu' | ils | eussent | communalisé |
Impératif
Impératif présent
| communalise |
| communalisons |
| communalisez |
Impératif passé
| aie | communalisé |
| ayons | communalisé |
| ayez | communalisé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| communalisé |
| ayant | communalisé |