Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
conculquer 1er groupe transitif
Fouler aux pieds, opprimer, terrasser.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | conculque |
| tu | conculques |
| il | conculque |
| nous | conculquons |
| vous | conculquez |
| ils | conculquent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | conculqué |
| tu | avais | conculqué |
| il | avait | conculqué |
| nous | avions | conculqué |
| vous | aviez | conculqué |
| ils | avaient | conculqué |
Futur simple
| je | conculquerai |
| tu | conculqueras |
| il | conculquera |
| nous | conculquerons |
| vous | conculquerez |
| ils | conculqueront |
Imparfait
| je | conculquais |
| tu | conculquais |
| il | conculquait |
| nous | conculquions |
| vous | conculquiez |
| ils | conculquaient |
Passé composé
| j' | ai | conculqué |
| tu | as | conculqué |
| il | a | conculqué |
| nous | avons | conculqué |
| vous | avez | conculqué |
| ils | ont | conculqué |
Passé simple
| je | conculquai |
| tu | conculquas |
| il | conculqua |
| nous | conculquâmes |
| vous | conculquâtes |
| ils | conculquèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | conculqué |
| tu | auras | conculqué |
| il | aura | conculqué |
| nous | aurons | conculqué |
| vous | aurez | conculqué |
| ils | auront | conculqué |
Passé antérieur
| j' | eus | conculqué |
| tu | eus | conculqué |
| il | eut | conculqué |
| nous | eûmes | conculqué |
| vous | eûtes | conculqué |
| ils | eurent | conculqué |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | conculquerais |
| tu | conculquerais |
| il | conculquerait |
| nous | conculquerions |
| vous | conculqueriez |
| ils | conculqueraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | conculqué |
| tu | aurais | conculqué |
| il | aurait | conculqué |
| nous | aurions | conculqué |
| vous | auriez | conculqué |
| ils | auraient | conculqué |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | conculqué |
| tu | eusses | conculqué |
| il | eût | conculqué |
| nous | eussions | conculqué |
| vous | eussiez | conculqué |
| ils | eussent | conculqué |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | conculque |
| que | tu | conculques |
| qu' | il | conculque |
| que | nous | conculquions |
| que | vous | conculquiez |
| qu' | ils | conculquent |
Subjonctif imparfait
| que | je | conculquasse |
| que | tu | conculquasses |
| qu' | il | conculquât |
| que | nous | conculquassions |
| que | vous | conculquassiez |
| qu' | ils | conculquassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | conculqué |
| que | tu | aies | conculqué |
| qu' | il | ait | conculqué |
| que | nous | ayons | conculqué |
| que | vous | ayez | conculqué |
| qu' | ils | aient | conculqué |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | conculqué |
| que | tu | eusses | conculqué |
| qu' | il | eût | conculqué |
| que | nous | eussions | conculqué |
| que | vous | eussiez | conculqué |
| qu' | ils | eussent | conculqué |
Impératif
Impératif présent
| conculque |
| conculquons |
| conculquez |
Impératif passé
| aie | conculqué |
| ayons | conculqué |
| ayez | conculqué |
Infinitif
Participe