Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
confirmer transitif 1er groupe
Au figuré, rendre plus ferme, plus stable.
Plus ordinairement Faire persister quelqu'un dans une opinion, dans une résolution, l'affermir dans cette opinion, dans cette résolution.
Sanctionner, ratifier.
Prouver plus fortement quelque chose, l'appuyer de quelque preuve décisive.
Rendre plus certaine, plus assurée une chose qui avait déjà été donnée ou reçue pour vraie.
(En particulier) Théologie : Conférer le sacrement de Confirmation.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | confirme |
| tu | confirmes |
| il | confirme |
| nous | confirmons |
| vous | confirmez |
| ils | confirment |
Plus-que-parfait
| j' | avais | confirmé |
| tu | avais | confirmé |
| il | avait | confirmé |
| nous | avions | confirmé |
| vous | aviez | confirmé |
| ils | avaient | confirmé |
Futur simple
| je | confirmerai |
| tu | confirmeras |
| il | confirmera |
| nous | confirmerons |
| vous | confirmerez |
| ils | confirmeront |
Imparfait
| je | confirmais |
| tu | confirmais |
| il | confirmait |
| nous | confirmions |
| vous | confirmiez |
| ils | confirmaient |
Passé composé
| j' | ai | confirmé |
| tu | as | confirmé |
| il | a | confirmé |
| nous | avons | confirmé |
| vous | avez | confirmé |
| ils | ont | confirmé |
Passé simple
| je | confirmai |
| tu | confirmas |
| il | confirma |
| nous | confirmâmes |
| vous | confirmâtes |
| ils | confirmèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | confirmé |
| tu | auras | confirmé |
| il | aura | confirmé |
| nous | aurons | confirmé |
| vous | aurez | confirmé |
| ils | auront | confirmé |
Passé antérieur
| j' | eus | confirmé |
| tu | eus | confirmé |
| il | eut | confirmé |
| nous | eûmes | confirmé |
| vous | eûtes | confirmé |
| ils | eurent | confirmé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | confirmerais |
| tu | confirmerais |
| il | confirmerait |
| nous | confirmerions |
| vous | confirmeriez |
| ils | confirmeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | confirmé |
| tu | aurais | confirmé |
| il | aurait | confirmé |
| nous | aurions | confirmé |
| vous | auriez | confirmé |
| ils | auraient | confirmé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | confirmé |
| tu | eusses | confirmé |
| il | eût | confirmé |
| nous | eussions | confirmé |
| vous | eussiez | confirmé |
| ils | eussent | confirmé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | confirme |
| que | tu | confirmes |
| qu' | il | confirme |
| que | nous | confirmions |
| que | vous | confirmiez |
| qu' | ils | confirment |
Subjonctif imparfait
| que | je | confirmasse |
| que | tu | confirmasses |
| qu' | il | confirmât |
| que | nous | confirmassions |
| que | vous | confirmassiez |
| qu' | ils | confirmassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | confirmé |
| que | tu | aies | confirmé |
| qu' | il | ait | confirmé |
| que | nous | ayons | confirmé |
| que | vous | ayez | confirmé |
| qu' | ils | aient | confirmé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | confirmé |
| que | tu | eusses | confirmé |
| qu' | il | eût | confirmé |
| que | nous | eussions | confirmé |
| que | vous | eussiez | confirmé |
| qu' | ils | eussent | confirmé |
Impératif
Impératif présent
| confirme |
| confirmons |
| confirmez |
Impératif passé
| aie | confirmé |
| ayons | confirmé |
| ayez | confirmé |
Infinitif
Participe