Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ier
Définitions
conillier /kɔ.ni.je/ intransitif 1er groupe
Agir comme un lapin.
Se tapir, s'esquiver, ruser.
Variantes orthographiques : coniller, conniller.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | conillie |
| tu | conillies |
| il | conillie |
| nous | conillions |
| vous | conilliez |
| ils | conillient |
Plus-que-parfait
| j' | avais | conillié |
| tu | avais | conillié |
| il | avait | conillié |
| nous | avions | conillié |
| vous | aviez | conillié |
| ils | avaient | conillié |
Futur simple
| je | conillierai |
| tu | conillieras |
| il | conilliera |
| nous | conillierons |
| vous | conillierez |
| ils | conillieront |
Imparfait
| je | conilliais |
| tu | conilliais |
| il | conilliait |
| nous | conilliions |
| vous | conilliiez |
| ils | conilliaient |
Passé composé
| j' | ai | conillié |
| tu | as | conillié |
| il | a | conillié |
| nous | avons | conillié |
| vous | avez | conillié |
| ils | ont | conillié |
Passé simple
| je | conilliai |
| tu | conillias |
| il | conillia |
| nous | conilliâmes |
| vous | conilliâtes |
| ils | conillièrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | conillié |
| tu | auras | conillié |
| il | aura | conillié |
| nous | aurons | conillié |
| vous | aurez | conillié |
| ils | auront | conillié |
Passé antérieur
| j' | eus | conillié |
| tu | eus | conillié |
| il | eut | conillié |
| nous | eûmes | conillié |
| vous | eûtes | conillié |
| ils | eurent | conillié |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | conillierais |
| tu | conillierais |
| il | conillierait |
| nous | conillierions |
| vous | conillieriez |
| ils | conillieraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | conillié |
| tu | aurais | conillié |
| il | aurait | conillié |
| nous | aurions | conillié |
| vous | auriez | conillié |
| ils | auraient | conillié |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | conillié |
| tu | eusses | conillié |
| il | eût | conillié |
| nous | eussions | conillié |
| vous | eussiez | conillié |
| ils | eussent | conillié |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | conillie |
| que | tu | conillies |
| qu' | il | conillie |
| que | nous | conilliions |
| que | vous | conilliiez |
| qu' | ils | conillient |
Subjonctif imparfait
| que | je | conilliasse |
| que | tu | conilliasses |
| qu' | il | conilliât |
| que | nous | conilliassions |
| que | vous | conilliassiez |
| qu' | ils | conilliassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | conillié |
| que | tu | aies | conillié |
| qu' | il | ait | conillié |
| que | nous | ayons | conillié |
| que | vous | ayez | conillié |
| qu' | ils | aient | conillié |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | conillié |
| que | tu | eusses | conillié |
| qu' | il | eût | conillié |
| que | nous | eussions | conillié |
| que | vous | eussiez | conillié |
| qu' | ils | eussent | conillié |
Impératif
Impératif présent
| conillie |
| conillions |
| conilliez |
Impératif passé
| aie | conillié | |
| ayons | conillié | |
| ayez | conillié | |
Infinitif
Participe