Propriétés
		Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
			Définitions
			constater transitif 1er groupe
Établir pour réel.
Consigner une chose dans un acte fait dans les formes.
Il s'emploie également à propos des actes, des écrits qui font foi de quelque chose.
Dans un sens plus général, constater est synonyme d'observer en faisant remarquer.
			Conjugaisons
			Indicatif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Présent
				| je | constate | 
| tu | constates | 
| il | constate | 
| nous | constatons | 
| vous | constatez | 
| ils | constatent | 
				Plus-que-parfait
				| j' | avais | constaté | 
| tu | avais | constaté | 
| il | avait | constaté | 
| nous | avions | constaté | 
| vous | aviez | constaté | 
| ils | avaient | constaté | 
				Futur simple
				| je | constaterai | 
| tu | constateras | 
| il | constatera | 
| nous | constaterons | 
| vous | constaterez | 
| ils | constateront | 
				Imparfait
				| je | constatais | 
| tu | constatais | 
| il | constatait | 
| nous | constations | 
| vous | constatiez | 
| ils | constataient | 
			 
			
				Passé composé
				| j' | ai | constaté | 
| tu | as | constaté | 
| il | a | constaté | 
| nous | avons | constaté | 
| vous | avez | constaté | 
| ils | ont | constaté | 
				Passé simple
				| je | constatai | 
| tu | constatas | 
| il | constata | 
| nous | constatâmes | 
| vous | constatâtes | 
| ils | constatèrent | 
				Futur antérieur
				| j' | aurai | constaté | 
| tu | auras | constaté | 
| il | aura | constaté | 
| nous | aurons | constaté | 
| vous | aurez | constaté | 
| ils | auront | constaté | 
				Passé antérieur
				| j' | eus | constaté | 
| tu | eus | constaté | 
| il | eut | constaté | 
| nous | eûmes | constaté | 
| vous | eûtes | constaté | 
| ils | eurent | constaté | 
			 
			Conditionnel
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Conditionnel présent
				| je | constaterais | 
| tu | constaterais | 
| il | constaterait | 
| nous | constaterions | 
| vous | constateriez | 
| ils | constateraient | 
			 
			
				Conditionnel passé 1ère forme
				| j' | aurais | constaté | 
| tu | aurais | constaté | 
| il | aurait | constaté | 
| nous | aurions | constaté | 
| vous | auriez | constaté | 
| ils | auraient | constaté | 
			 
			
				Conditionnel passé 2e forme
				| j' | eusse | constaté | 
| tu | eusses | constaté | 
| il | eût | constaté | 
| nous | eussions | constaté | 
| vous | eussiez | constaté | 
| ils | eussent | constaté | 
			 
			Subjonctif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Subjonctif présent
				| que | je | constate | 
| que | tu | constates | 
| qu' | il | constate | 
| que | nous | constations | 
| que | vous | constatiez | 
| qu' | ils | constatent | 
				Subjonctif imparfait
				| que | je | constatasse | 
| que | tu | constatasses | 
| qu' | il | constatât | 
| que | nous | constatassions | 
| que | vous | constatassiez | 
| qu' | ils | constatassent | 
			 
			
				Subjonctif passé
				| que | j' | aie | constaté | 
| que | tu | aies | constaté | 
| qu' | il | ait | constaté | 
| que | nous | ayons | constaté | 
| que | vous | ayez | constaté | 
| qu' | ils | aient | constaté | 
				Subjonctif plus-que-parfait
				| que | j' | eusse | constaté | 
| que | tu | eusses | constaté | 
| qu' | il | eût | constaté | 
| que | nous | eussions | constaté | 
| que | vous | eussiez | constaté | 
| qu' | ils | eussent | constaté | 
			 
			Impératif
			
				Impératif présent
				| constate | 
| constatons | 
| constatez | 
			 
			
				Impératif passé
| aie | constaté | 
| ayons | constaté | 
| ayez | constaté | 
			 
			Infinitif
			
			
			Participe