Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
convoiter transitif 1er groupe
Désirer avidement ce qu'autre possède.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | convoite |
| tu | convoites |
| il | convoite |
| nous | convoitons |
| vous | convoitez |
| ils | convoitent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | convoité |
| tu | avais | convoité |
| il | avait | convoité |
| nous | avions | convoité |
| vous | aviez | convoité |
| ils | avaient | convoité |
Futur simple
| je | convoiterai |
| tu | convoiteras |
| il | convoitera |
| nous | convoiterons |
| vous | convoiterez |
| ils | convoiteront |
Imparfait
| je | convoitais |
| tu | convoitais |
| il | convoitait |
| nous | convoitions |
| vous | convoitiez |
| ils | convoitaient |
Passé composé
| j' | ai | convoité |
| tu | as | convoité |
| il | a | convoité |
| nous | avons | convoité |
| vous | avez | convoité |
| ils | ont | convoité |
Passé simple
| je | convoitai |
| tu | convoitas |
| il | convoita |
| nous | convoitâmes |
| vous | convoitâtes |
| ils | convoitèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | convoité |
| tu | auras | convoité |
| il | aura | convoité |
| nous | aurons | convoité |
| vous | aurez | convoité |
| ils | auront | convoité |
Passé antérieur
| j' | eus | convoité |
| tu | eus | convoité |
| il | eut | convoité |
| nous | eûmes | convoité |
| vous | eûtes | convoité |
| ils | eurent | convoité |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | convoiterais |
| tu | convoiterais |
| il | convoiterait |
| nous | convoiterions |
| vous | convoiteriez |
| ils | convoiteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | convoité |
| tu | aurais | convoité |
| il | aurait | convoité |
| nous | aurions | convoité |
| vous | auriez | convoité |
| ils | auraient | convoité |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | convoité |
| tu | eusses | convoité |
| il | eût | convoité |
| nous | eussions | convoité |
| vous | eussiez | convoité |
| ils | eussent | convoité |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | convoite |
| que | tu | convoites |
| qu' | il | convoite |
| que | nous | convoitions |
| que | vous | convoitiez |
| qu' | ils | convoitent |
Subjonctif imparfait
| que | je | convoitasse |
| que | tu | convoitasses |
| qu' | il | convoitât |
| que | nous | convoitassions |
| que | vous | convoitassiez |
| qu' | ils | convoitassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | convoité |
| que | tu | aies | convoité |
| qu' | il | ait | convoité |
| que | nous | ayons | convoité |
| que | vous | ayez | convoité |
| qu' | ils | aient | convoité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | convoité |
| que | tu | eusses | convoité |
| qu' | il | eût | convoité |
| que | nous | eussions | convoité |
| que | vous | eussiez | convoité |
| qu' | ils | eussent | convoité |
Impératif
Impératif présent
| convoite |
| convoitons |
| convoitez |
Impératif passé
| aie | convoité |
| ayons | convoité |
| ayez | convoité |
Infinitif
Participe