Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
débâillonner /de.ba.jo.ne/ transitif 1er groupe
Ôter le bâillon de la bouche de quelqu'un.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | débâillonne |
| tu | débâillonnes |
| il | débâillonne |
| nous | débâillonnons |
| vous | débâillonnez |
| ils | débâillonnent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | débâillonné |
| tu | avais | débâillonné |
| il | avait | débâillonné |
| nous | avions | débâillonné |
| vous | aviez | débâillonné |
| ils | avaient | débâillonné |
Futur simple
| je | débâillonnerai |
| tu | débâillonneras |
| il | débâillonnera |
| nous | débâillonnerons |
| vous | débâillonnerez |
| ils | débâillonneront |
Imparfait
| je | débâillonnais |
| tu | débâillonnais |
| il | débâillonnait |
| nous | débâillonnions |
| vous | débâillonniez |
| ils | débâillonnaient |
Passé composé
| j' | ai | débâillonné |
| tu | as | débâillonné |
| il | a | débâillonné |
| nous | avons | débâillonné |
| vous | avez | débâillonné |
| ils | ont | débâillonné |
Passé simple
| je | débâillonnai |
| tu | débâillonnas |
| il | débâillonna |
| nous | débâillonnâmes |
| vous | débâillonnâtes |
| ils | débâillonnèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | débâillonné |
| tu | auras | débâillonné |
| il | aura | débâillonné |
| nous | aurons | débâillonné |
| vous | aurez | débâillonné |
| ils | auront | débâillonné |
Passé antérieur
| j' | eus | débâillonné |
| tu | eus | débâillonné |
| il | eut | débâillonné |
| nous | eûmes | débâillonné |
| vous | eûtes | débâillonné |
| ils | eurent | débâillonné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | débâillonnerais |
| tu | débâillonnerais |
| il | débâillonnerait |
| nous | débâillonnerions |
| vous | débâillonneriez |
| ils | débâillonneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | débâillonné |
| tu | aurais | débâillonné |
| il | aurait | débâillonné |
| nous | aurions | débâillonné |
| vous | auriez | débâillonné |
| ils | auraient | débâillonné |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | débâillonné |
| tu | eusses | débâillonné |
| il | eût | débâillonné |
| nous | eussions | débâillonné |
| vous | eussiez | débâillonné |
| ils | eussent | débâillonné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | débâillonne |
| que | tu | débâillonnes |
| qu' | il | débâillonne |
| que | nous | débâillonnions |
| que | vous | débâillonniez |
| qu' | ils | débâillonnent |
Subjonctif imparfait
| que | je | débâillonnasse |
| que | tu | débâillonnasses |
| qu' | il | débâillonnât |
| que | nous | débâillonnassions |
| que | vous | débâillonnassiez |
| qu' | ils | débâillonnassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | débâillonné |
| que | tu | aies | débâillonné |
| qu' | il | ait | débâillonné |
| que | nous | ayons | débâillonné |
| que | vous | ayez | débâillonné |
| qu' | ils | aient | débâillonné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | débâillonné |
| que | tu | eusses | débâillonné |
| qu' | il | eût | débâillonné |
| que | nous | eussions | débâillonné |
| que | vous | eussiez | débâillonné |
| qu' | ils | eussent | débâillonné |
Impératif
Impératif présent
| débâillonne |
| débâillonnons |
| débâillonnez |
Impératif passé
| aie | débâillonné |
| ayons | débâillonné |
| ayez | débâillonné |
Infinitif
Participe
Participe passé
| débâillonné |
| ayant | débâillonné |