Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
déboîter /de.bwa.te/ transitif 1er groupe , (orthographe traditionnelle)
Faire sortir ce qui était emboîté.
Os qui se sépare de son articulation.
(Figuré) Québec : Détruire, défaire, désassembler.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | déboîte |
| tu | déboîtes |
| il | déboîte |
| nous | déboîtons |
| vous | déboîtez |
| ils | déboîtent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | déboîté |
| tu | avais | déboîté |
| il | avait | déboîté |
| nous | avions | déboîté |
| vous | aviez | déboîté |
| ils | avaient | déboîté |
Futur simple
| je | déboîterai |
| tu | déboîteras |
| il | déboîtera |
| nous | déboîterons |
| vous | déboîterez |
| ils | déboîteront |
Imparfait
| je | déboîtais |
| tu | déboîtais |
| il | déboîtait |
| nous | déboîtions |
| vous | déboîtiez |
| ils | déboîtaient |
Passé composé
| j' | ai | déboîté |
| tu | as | déboîté |
| il | a | déboîté |
| nous | avons | déboîté |
| vous | avez | déboîté |
| ils | ont | déboîté |
Passé simple
| je | déboîtai |
| tu | déboîtas |
| il | déboîta |
| nous | déboîtâmes |
| vous | déboîtâtes |
| ils | déboîtèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | déboîté |
| tu | auras | déboîté |
| il | aura | déboîté |
| nous | aurons | déboîté |
| vous | aurez | déboîté |
| ils | auront | déboîté |
Passé antérieur
| j' | eus | déboîté |
| tu | eus | déboîté |
| il | eut | déboîté |
| nous | eûmes | déboîté |
| vous | eûtes | déboîté |
| ils | eurent | déboîté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | déboîterais |
| tu | déboîterais |
| il | déboîterait |
| nous | déboîterions |
| vous | déboîteriez |
| ils | déboîteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | déboîté |
| tu | aurais | déboîté |
| il | aurait | déboîté |
| nous | aurions | déboîté |
| vous | auriez | déboîté |
| ils | auraient | déboîté |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | déboîté |
| tu | eusses | déboîté |
| il | eût | déboîté |
| nous | eussions | déboîté |
| vous | eussiez | déboîté |
| ils | eussent | déboîté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | déboîte |
| que | tu | déboîtes |
| qu' | il | déboîte |
| que | nous | déboîtions |
| que | vous | déboîtiez |
| qu' | ils | déboîtent |
Subjonctif imparfait
| que | je | déboîtasse |
| que | tu | déboîtasses |
| qu' | il | déboîtât |
| que | nous | déboîtassions |
| que | vous | déboîtassiez |
| qu' | ils | déboîtassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | déboîté |
| que | tu | aies | déboîté |
| qu' | il | ait | déboîté |
| que | nous | ayons | déboîté |
| que | vous | ayez | déboîté |
| qu' | ils | aient | déboîté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | déboîté |
| que | tu | eusses | déboîté |
| qu' | il | eût | déboîté |
| que | nous | eussions | déboîté |
| que | vous | eussiez | déboîté |
| qu' | ils | eussent | déboîté |
Impératif
Impératif passé
| aie | déboîté |
| ayons | déboîté |
| ayez | déboîté |
Infinitif
Participe