Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
débrouiller /de.bʁu.je/ transitif 1er groupe
Démêler, mettre en ordre des choses qui sont en confusion.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | débrouille |
| tu | débrouilles |
| il | débrouille |
| nous | débrouillons |
| vous | débrouillez |
| ils | débrouillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | débrouillé |
| tu | avais | débrouillé |
| il | avait | débrouillé |
| nous | avions | débrouillé |
| vous | aviez | débrouillé |
| ils | avaient | débrouillé |
Futur simple
| je | débrouillerai |
| tu | débrouilleras |
| il | débrouillera |
| nous | débrouillerons |
| vous | débrouillerez |
| ils | débrouilleront |
Imparfait
| je | débrouillais |
| tu | débrouillais |
| il | débrouillait |
| nous | débrouillions |
| vous | débrouilliez |
| ils | débrouillaient |
Passé composé
| j' | ai | débrouillé |
| tu | as | débrouillé |
| il | a | débrouillé |
| nous | avons | débrouillé |
| vous | avez | débrouillé |
| ils | ont | débrouillé |
Passé simple
| je | débrouillai |
| tu | débrouillas |
| il | débrouilla |
| nous | débrouillâmes |
| vous | débrouillâtes |
| ils | débrouillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | débrouillé |
| tu | auras | débrouillé |
| il | aura | débrouillé |
| nous | aurons | débrouillé |
| vous | aurez | débrouillé |
| ils | auront | débrouillé |
Passé antérieur
| j' | eus | débrouillé |
| tu | eus | débrouillé |
| il | eut | débrouillé |
| nous | eûmes | débrouillé |
| vous | eûtes | débrouillé |
| ils | eurent | débrouillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | débrouillerais |
| tu | débrouillerais |
| il | débrouillerait |
| nous | débrouillerions |
| vous | débrouilleriez |
| ils | débrouilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | débrouillé |
| tu | aurais | débrouillé |
| il | aurait | débrouillé |
| nous | aurions | débrouillé |
| vous | auriez | débrouillé |
| ils | auraient | débrouillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | débrouillé |
| tu | eusses | débrouillé |
| il | eût | débrouillé |
| nous | eussions | débrouillé |
| vous | eussiez | débrouillé |
| ils | eussent | débrouillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | débrouille |
| que | tu | débrouilles |
| qu' | il | débrouille |
| que | nous | débrouillions |
| que | vous | débrouilliez |
| qu' | ils | débrouillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | débrouillasse |
| que | tu | débrouillasses |
| qu' | il | débrouillât |
| que | nous | débrouillassions |
| que | vous | débrouillassiez |
| qu' | ils | débrouillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | débrouillé |
| que | tu | aies | débrouillé |
| qu' | il | ait | débrouillé |
| que | nous | ayons | débrouillé |
| que | vous | ayez | débrouillé |
| qu' | ils | aient | débrouillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | débrouillé |
| que | tu | eusses | débrouillé |
| qu' | il | eût | débrouillé |
| que | nous | eussions | débrouillé |
| que | vous | eussiez | débrouillé |
| qu' | ils | eussent | débrouillé |
Impératif
Impératif présent
| débrouille |
| débrouillons |
| débrouillez |
Impératif passé
| aie | débrouillé |
| ayons | débrouillé |
| ayez | débrouillé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| débrouillé |
| ayant | débrouillé |