Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
décalaminer /de.ka.la.mi.ne/ transitif 1er groupe
Débarrasser de sa calamine.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | décalamine |
| tu | décalamines |
| il | décalamine |
| nous | décalaminons |
| vous | décalaminez |
| ils | décalaminent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | décalaminé |
| tu | avais | décalaminé |
| il | avait | décalaminé |
| nous | avions | décalaminé |
| vous | aviez | décalaminé |
| ils | avaient | décalaminé |
Futur simple
| je | décalaminerai |
| tu | décalamineras |
| il | décalaminera |
| nous | décalaminerons |
| vous | décalaminerez |
| ils | décalamineront |
Imparfait
| je | décalaminais |
| tu | décalaminais |
| il | décalaminait |
| nous | décalaminions |
| vous | décalaminiez |
| ils | décalaminaient |
Passé composé
| j' | ai | décalaminé |
| tu | as | décalaminé |
| il | a | décalaminé |
| nous | avons | décalaminé |
| vous | avez | décalaminé |
| ils | ont | décalaminé |
Passé simple
| je | décalaminai |
| tu | décalaminas |
| il | décalamina |
| nous | décalaminâmes |
| vous | décalaminâtes |
| ils | décalaminèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | décalaminé |
| tu | auras | décalaminé |
| il | aura | décalaminé |
| nous | aurons | décalaminé |
| vous | aurez | décalaminé |
| ils | auront | décalaminé |
Passé antérieur
| j' | eus | décalaminé |
| tu | eus | décalaminé |
| il | eut | décalaminé |
| nous | eûmes | décalaminé |
| vous | eûtes | décalaminé |
| ils | eurent | décalaminé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | décalaminerais |
| tu | décalaminerais |
| il | décalaminerait |
| nous | décalaminerions |
| vous | décalamineriez |
| ils | décalamineraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | décalaminé |
| tu | aurais | décalaminé |
| il | aurait | décalaminé |
| nous | aurions | décalaminé |
| vous | auriez | décalaminé |
| ils | auraient | décalaminé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | décalaminé |
| tu | eusses | décalaminé |
| il | eût | décalaminé |
| nous | eussions | décalaminé |
| vous | eussiez | décalaminé |
| ils | eussent | décalaminé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | décalamine |
| que | tu | décalamines |
| qu' | il | décalamine |
| que | nous | décalaminions |
| que | vous | décalaminiez |
| qu' | ils | décalaminent |
Subjonctif imparfait
| que | je | décalaminasse |
| que | tu | décalaminasses |
| qu' | il | décalaminât |
| que | nous | décalaminassions |
| que | vous | décalaminassiez |
| qu' | ils | décalaminassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | décalaminé |
| que | tu | aies | décalaminé |
| qu' | il | ait | décalaminé |
| que | nous | ayons | décalaminé |
| que | vous | ayez | décalaminé |
| qu' | ils | aient | décalaminé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | décalaminé |
| que | tu | eusses | décalaminé |
| qu' | il | eût | décalaminé |
| que | nous | eussions | décalaminé |
| que | vous | eussiez | décalaminé |
| qu' | ils | eussent | décalaminé |
Impératif
Impératif présent
| décalamine |
| décalaminons |
| décalaminez |
Impératif passé
| aie | décalaminé |
| ayons | décalaminé |
| ayez | décalaminé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| décalaminé |
| ayant | décalaminé |