Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
déchaîner /de.ʃɛ.ne/ transitif 1er groupe , (orthographe traditionnelle)
Détacher d'une chaîne, de chaînes.
Au figuré, se dit en parlant d'un violent ouragan.
Au figuré, inciter une ou plusieurs personnes à se laisser aller à l'emportement, à la violence.
se déchaîner pronominal
S'emporter avec violence contre quelqu'un.
Au figuré, familier : Se dit d'un méchant homme qui se permet tout, qui ne garde aucune mesure.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | déchaîne |
| tu | déchaînes |
| il | déchaîne |
| nous | déchaînons |
| vous | déchaînez |
| ils | déchaînent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | déchaîné |
| tu | avais | déchaîné |
| il | avait | déchaîné |
| nous | avions | déchaîné |
| vous | aviez | déchaîné |
| ils | avaient | déchaîné |
Futur simple
| je | déchaînerai |
| tu | déchaîneras |
| il | déchaînera |
| nous | déchaînerons |
| vous | déchaînerez |
| ils | déchaîneront |
Imparfait
| je | déchaînais |
| tu | déchaînais |
| il | déchaînait |
| nous | déchaînions |
| vous | déchaîniez |
| ils | déchaînaient |
Passé composé
| j' | ai | déchaîné |
| tu | as | déchaîné |
| il | a | déchaîné |
| nous | avons | déchaîné |
| vous | avez | déchaîné |
| ils | ont | déchaîné |
Passé simple
| je | déchaînai |
| tu | déchaînas |
| il | déchaîna |
| nous | déchaînâmes |
| vous | déchaînâtes |
| ils | déchaînèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | déchaîné |
| tu | auras | déchaîné |
| il | aura | déchaîné |
| nous | aurons | déchaîné |
| vous | aurez | déchaîné |
| ils | auront | déchaîné |
Passé antérieur
| j' | eus | déchaîné |
| tu | eus | déchaîné |
| il | eut | déchaîné |
| nous | eûmes | déchaîné |
| vous | eûtes | déchaîné |
| ils | eurent | déchaîné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | déchaînerais |
| tu | déchaînerais |
| il | déchaînerait |
| nous | déchaînerions |
| vous | déchaîneriez |
| ils | déchaîneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | déchaîné |
| tu | aurais | déchaîné |
| il | aurait | déchaîné |
| nous | aurions | déchaîné |
| vous | auriez | déchaîné |
| ils | auraient | déchaîné |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | déchaîné |
| tu | eusses | déchaîné |
| il | eût | déchaîné |
| nous | eussions | déchaîné |
| vous | eussiez | déchaîné |
| ils | eussent | déchaîné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | déchaîne |
| que | tu | déchaînes |
| qu' | il | déchaîne |
| que | nous | déchaînions |
| que | vous | déchaîniez |
| qu' | ils | déchaînent |
Subjonctif imparfait
| que | je | déchaînasse |
| que | tu | déchaînasses |
| qu' | il | déchaînât |
| que | nous | déchaînassions |
| que | vous | déchaînassiez |
| qu' | ils | déchaînassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | déchaîné |
| que | tu | aies | déchaîné |
| qu' | il | ait | déchaîné |
| que | nous | ayons | déchaîné |
| que | vous | ayez | déchaîné |
| qu' | ils | aient | déchaîné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | déchaîné |
| que | tu | eusses | déchaîné |
| qu' | il | eût | déchaîné |
| que | nous | eussions | déchaîné |
| que | vous | eussiez | déchaîné |
| qu' | ils | eussent | déchaîné |
Impératif
Impératif présent
| déchaîne |
| déchaînons |
| déchaînez |
Impératif passé
| aie | déchaîné |
| ayons | déchaîné |
| ayez | déchaîné |
Infinitif
Participe