Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
déciller /de.si.je/ transitif 1er groupe
Autre orthographe, moins fréquente, de dessiller.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | décille |
| tu | décilles |
| il | décille |
| nous | décillons |
| vous | décillez |
| ils | décillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | décillé |
| tu | avais | décillé |
| il | avait | décillé |
| nous | avions | décillé |
| vous | aviez | décillé |
| ils | avaient | décillé |
Futur simple
| je | décillerai |
| tu | décilleras |
| il | décillera |
| nous | décillerons |
| vous | décillerez |
| ils | décilleront |
Imparfait
| je | décillais |
| tu | décillais |
| il | décillait |
| nous | décillions |
| vous | décilliez |
| ils | décillaient |
Passé composé
| j' | ai | décillé |
| tu | as | décillé |
| il | a | décillé |
| nous | avons | décillé |
| vous | avez | décillé |
| ils | ont | décillé |
Passé simple
| je | décillai |
| tu | décillas |
| il | décilla |
| nous | décillâmes |
| vous | décillâtes |
| ils | décillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | décillé |
| tu | auras | décillé |
| il | aura | décillé |
| nous | aurons | décillé |
| vous | aurez | décillé |
| ils | auront | décillé |
Passé antérieur
| j' | eus | décillé |
| tu | eus | décillé |
| il | eut | décillé |
| nous | eûmes | décillé |
| vous | eûtes | décillé |
| ils | eurent | décillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | décillerais |
| tu | décillerais |
| il | décillerait |
| nous | décillerions |
| vous | décilleriez |
| ils | décilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | décillé |
| tu | aurais | décillé |
| il | aurait | décillé |
| nous | aurions | décillé |
| vous | auriez | décillé |
| ils | auraient | décillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | décillé |
| tu | eusses | décillé |
| il | eût | décillé |
| nous | eussions | décillé |
| vous | eussiez | décillé |
| ils | eussent | décillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | décille |
| que | tu | décilles |
| qu' | il | décille |
| que | nous | décillions |
| que | vous | décilliez |
| qu' | ils | décillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | décillasse |
| que | tu | décillasses |
| qu' | il | décillât |
| que | nous | décillassions |
| que | vous | décillassiez |
| qu' | ils | décillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | décillé |
| que | tu | aies | décillé |
| qu' | il | ait | décillé |
| que | nous | ayons | décillé |
| que | vous | ayez | décillé |
| qu' | ils | aient | décillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | décillé |
| que | tu | eusses | décillé |
| qu' | il | eût | décillé |
| que | nous | eussions | décillé |
| que | vous | eussiez | décillé |
| qu' | ils | eussent | décillé |
Impératif
Impératif passé
| aie | décillé |
| ayons | décillé |
| ayez | décillé |
Infinitif
Participe