Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
décuivrer /de.kɥi.vʁe/ transitif 1er groupe
Enlever le cuivre de quelque chose.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | décuivre |
| tu | décuivres |
| il | décuivre |
| nous | décuivrons |
| vous | décuivrez |
| ils | décuivrent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | décuivré |
| tu | avais | décuivré |
| il | avait | décuivré |
| nous | avions | décuivré |
| vous | aviez | décuivré |
| ils | avaient | décuivré |
Futur simple
| je | décuivrerai |
| tu | décuivreras |
| il | décuivrera |
| nous | décuivrerons |
| vous | décuivrerez |
| ils | décuivreront |
Imparfait
| je | décuivrais |
| tu | décuivrais |
| il | décuivrait |
| nous | décuivrions |
| vous | décuivriez |
| ils | décuivraient |
Passé composé
| j' | ai | décuivré |
| tu | as | décuivré |
| il | a | décuivré |
| nous | avons | décuivré |
| vous | avez | décuivré |
| ils | ont | décuivré |
Passé simple
| je | décuivrai |
| tu | décuivras |
| il | décuivra |
| nous | décuivrâmes |
| vous | décuivrâtes |
| ils | décuivrèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | décuivré |
| tu | auras | décuivré |
| il | aura | décuivré |
| nous | aurons | décuivré |
| vous | aurez | décuivré |
| ils | auront | décuivré |
Passé antérieur
| j' | eus | décuivré |
| tu | eus | décuivré |
| il | eut | décuivré |
| nous | eûmes | décuivré |
| vous | eûtes | décuivré |
| ils | eurent | décuivré |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | décuivrerais |
| tu | décuivrerais |
| il | décuivrerait |
| nous | décuivrerions |
| vous | décuivreriez |
| ils | décuivreraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | décuivré |
| tu | aurais | décuivré |
| il | aurait | décuivré |
| nous | aurions | décuivré |
| vous | auriez | décuivré |
| ils | auraient | décuivré |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | décuivré |
| tu | eusses | décuivré |
| il | eût | décuivré |
| nous | eussions | décuivré |
| vous | eussiez | décuivré |
| ils | eussent | décuivré |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | décuivre |
| que | tu | décuivres |
| qu' | il | décuivre |
| que | nous | décuivrions |
| que | vous | décuivriez |
| qu' | ils | décuivrent |
Subjonctif imparfait
| que | je | décuivrasse |
| que | tu | décuivrasses |
| qu' | il | décuivrât |
| que | nous | décuivrassions |
| que | vous | décuivrassiez |
| qu' | ils | décuivrassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | décuivré |
| que | tu | aies | décuivré |
| qu' | il | ait | décuivré |
| que | nous | ayons | décuivré |
| que | vous | ayez | décuivré |
| qu' | ils | aient | décuivré |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | décuivré |
| que | tu | eusses | décuivré |
| qu' | il | eût | décuivré |
| que | nous | eussions | décuivré |
| que | vous | eussiez | décuivré |
| qu' | ils | eussent | décuivré |
Impératif
Impératif présent
| décuivre |
| décuivrons |
| décuivrez |
Impératif passé
| aie | décuivré |
| ayons | décuivré |
| ayez | décuivré |
Infinitif
Participe