Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
dédiviniser 1er groupe
Enlever le caractère religieux à quelque chose.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | dédivinise |
| tu | dédivinises |
| il | dédivinise |
| nous | dédivinisons |
| vous | dédivinisez |
| ils | dédivinisent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | dédivinisé |
| tu | avais | dédivinisé |
| il | avait | dédivinisé |
| nous | avions | dédivinisé |
| vous | aviez | dédivinisé |
| ils | avaient | dédivinisé |
Futur simple
| je | dédiviniserai |
| tu | dédiviniseras |
| il | dédivinisera |
| nous | dédiviniserons |
| vous | dédiviniserez |
| ils | dédiviniseront |
Imparfait
| je | dédivinisais |
| tu | dédivinisais |
| il | dédivinisait |
| nous | dédivinisions |
| vous | dédivinisiez |
| ils | dédivinisaient |
Passé composé
| j' | ai | dédivinisé |
| tu | as | dédivinisé |
| il | a | dédivinisé |
| nous | avons | dédivinisé |
| vous | avez | dédivinisé |
| ils | ont | dédivinisé |
Passé simple
| je | dédivinisai |
| tu | dédivinisas |
| il | dédivinisa |
| nous | dédivinisâmes |
| vous | dédivinisâtes |
| ils | dédivinisèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | dédivinisé |
| tu | auras | dédivinisé |
| il | aura | dédivinisé |
| nous | aurons | dédivinisé |
| vous | aurez | dédivinisé |
| ils | auront | dédivinisé |
Passé antérieur
| j' | eus | dédivinisé |
| tu | eus | dédivinisé |
| il | eut | dédivinisé |
| nous | eûmes | dédivinisé |
| vous | eûtes | dédivinisé |
| ils | eurent | dédivinisé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | dédiviniserais |
| tu | dédiviniserais |
| il | dédiviniserait |
| nous | dédiviniserions |
| vous | dédiviniseriez |
| ils | dédiviniseraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | dédivinisé |
| tu | aurais | dédivinisé |
| il | aurait | dédivinisé |
| nous | aurions | dédivinisé |
| vous | auriez | dédivinisé |
| ils | auraient | dédivinisé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | dédivinisé |
| tu | eusses | dédivinisé |
| il | eût | dédivinisé |
| nous | eussions | dédivinisé |
| vous | eussiez | dédivinisé |
| ils | eussent | dédivinisé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | dédivinise |
| que | tu | dédivinises |
| qu' | il | dédivinise |
| que | nous | dédivinisions |
| que | vous | dédivinisiez |
| qu' | ils | dédivinisent |
Subjonctif imparfait
| que | je | dédivinisasse |
| que | tu | dédivinisasses |
| qu' | il | dédivinisât |
| que | nous | dédivinisassions |
| que | vous | dédivinisassiez |
| qu' | ils | dédivinisassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | dédivinisé |
| que | tu | aies | dédivinisé |
| qu' | il | ait | dédivinisé |
| que | nous | ayons | dédivinisé |
| que | vous | ayez | dédivinisé |
| qu' | ils | aient | dédivinisé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | dédivinisé |
| que | tu | eusses | dédivinisé |
| qu' | il | eût | dédivinisé |
| que | nous | eussions | dédivinisé |
| que | vous | eussiez | dédivinisé |
| qu' | ils | eussent | dédivinisé |
Impératif
Impératif présent
| dédivinise |
| dédivinisons |
| dédivinisez |
Impératif passé
| aie | dédivinisé |
| ayons | dédivinisé |
| ayez | dédivinisé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| dédivinisé |
| ayant | dédivinisé |