Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
démantibuler /de.mɑ̃.ti.by.le/ transitif 1er groupe
Familier : Mettre en pièces, disloquer.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | démantibule |
| tu | démantibules |
| il | démantibule |
| nous | démantibulons |
| vous | démantibulez |
| ils | démantibulent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | démantibulé |
| tu | avais | démantibulé |
| il | avait | démantibulé |
| nous | avions | démantibulé |
| vous | aviez | démantibulé |
| ils | avaient | démantibulé |
Futur simple
| je | démantibulerai |
| tu | démantibuleras |
| il | démantibulera |
| nous | démantibulerons |
| vous | démantibulerez |
| ils | démantibuleront |
Imparfait
| je | démantibulais |
| tu | démantibulais |
| il | démantibulait |
| nous | démantibulions |
| vous | démantibuliez |
| ils | démantibulaient |
Passé composé
| j' | ai | démantibulé |
| tu | as | démantibulé |
| il | a | démantibulé |
| nous | avons | démantibulé |
| vous | avez | démantibulé |
| ils | ont | démantibulé |
Passé simple
| je | démantibulai |
| tu | démantibulas |
| il | démantibula |
| nous | démantibulâmes |
| vous | démantibulâtes |
| ils | démantibulèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | démantibulé |
| tu | auras | démantibulé |
| il | aura | démantibulé |
| nous | aurons | démantibulé |
| vous | aurez | démantibulé |
| ils | auront | démantibulé |
Passé antérieur
| j' | eus | démantibulé |
| tu | eus | démantibulé |
| il | eut | démantibulé |
| nous | eûmes | démantibulé |
| vous | eûtes | démantibulé |
| ils | eurent | démantibulé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | démantibulerais |
| tu | démantibulerais |
| il | démantibulerait |
| nous | démantibulerions |
| vous | démantibuleriez |
| ils | démantibuleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | démantibulé |
| tu | aurais | démantibulé |
| il | aurait | démantibulé |
| nous | aurions | démantibulé |
| vous | auriez | démantibulé |
| ils | auraient | démantibulé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | démantibulé |
| tu | eusses | démantibulé |
| il | eût | démantibulé |
| nous | eussions | démantibulé |
| vous | eussiez | démantibulé |
| ils | eussent | démantibulé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | démantibule |
| que | tu | démantibules |
| qu' | il | démantibule |
| que | nous | démantibulions |
| que | vous | démantibuliez |
| qu' | ils | démantibulent |
Subjonctif imparfait
| que | je | démantibulasse |
| que | tu | démantibulasses |
| qu' | il | démantibulât |
| que | nous | démantibulassions |
| que | vous | démantibulassiez |
| qu' | ils | démantibulassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | démantibulé |
| que | tu | aies | démantibulé |
| qu' | il | ait | démantibulé |
| que | nous | ayons | démantibulé |
| que | vous | ayez | démantibulé |
| qu' | ils | aient | démantibulé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | démantibulé |
| que | tu | eusses | démantibulé |
| qu' | il | eût | démantibulé |
| que | nous | eussions | démantibulé |
| que | vous | eussiez | démantibulé |
| qu' | ils | eussent | démantibulé |
Impératif
Impératif présent
| démantibule |
| démantibulons |
| démantibulez |
Impératif passé
| aie | démantibulé |
| ayons | démantibulé |
| ayez | démantibulé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| démantibulé |
| ayant | démantibulé |