Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
dérailler /de.ʁa.je/ intransitif 1er groupe
Sortir des rails.
Sortir des roues dentées en parlant de la chaîne d'un vélo.
Par extension, etre victime de cette panne en parlant du vélo ou du cycliste.
Ne pas fonctionner correctement.
Au figuré, familier : S'engager dans l'erreur, mal raisonner, divaguer.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | déraille |
| tu | dérailles |
| il | déraille |
| nous | déraillons |
| vous | déraillez |
| ils | déraillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | déraillé |
| tu | avais | déraillé |
| il | avait | déraillé |
| nous | avions | déraillé |
| vous | aviez | déraillé |
| ils | avaient | déraillé |
Futur simple
| je | déraillerai |
| tu | dérailleras |
| il | déraillera |
| nous | déraillerons |
| vous | déraillerez |
| ils | dérailleront |
Imparfait
| je | déraillais |
| tu | déraillais |
| il | déraillait |
| nous | déraillions |
| vous | dérailliez |
| ils | déraillaient |
Passé composé
| j' | ai | déraillé |
| tu | as | déraillé |
| il | a | déraillé |
| nous | avons | déraillé |
| vous | avez | déraillé |
| ils | ont | déraillé |
Passé simple
| je | déraillai |
| tu | déraillas |
| il | dérailla |
| nous | déraillâmes |
| vous | déraillâtes |
| ils | déraillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | déraillé |
| tu | auras | déraillé |
| il | aura | déraillé |
| nous | aurons | déraillé |
| vous | aurez | déraillé |
| ils | auront | déraillé |
Passé antérieur
| j' | eus | déraillé |
| tu | eus | déraillé |
| il | eut | déraillé |
| nous | eûmes | déraillé |
| vous | eûtes | déraillé |
| ils | eurent | déraillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | déraillerais |
| tu | déraillerais |
| il | déraillerait |
| nous | déraillerions |
| vous | dérailleriez |
| ils | dérailleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | déraillé |
| tu | aurais | déraillé |
| il | aurait | déraillé |
| nous | aurions | déraillé |
| vous | auriez | déraillé |
| ils | auraient | déraillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | déraillé |
| tu | eusses | déraillé |
| il | eût | déraillé |
| nous | eussions | déraillé |
| vous | eussiez | déraillé |
| ils | eussent | déraillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | déraille |
| que | tu | dérailles |
| qu' | il | déraille |
| que | nous | déraillions |
| que | vous | dérailliez |
| qu' | ils | déraillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | déraillasse |
| que | tu | déraillasses |
| qu' | il | déraillât |
| que | nous | déraillassions |
| que | vous | déraillassiez |
| qu' | ils | déraillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | déraillé |
| que | tu | aies | déraillé |
| qu' | il | ait | déraillé |
| que | nous | ayons | déraillé |
| que | vous | ayez | déraillé |
| qu' | ils | aient | déraillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | déraillé |
| que | tu | eusses | déraillé |
| qu' | il | eût | déraillé |
| que | nous | eussions | déraillé |
| que | vous | eussiez | déraillé |
| qu' | ils | eussent | déraillé |
Impératif
Impératif présent
| déraille |
| déraillons |
| déraillez |
Impératif passé
| aie | déraillé |
| ayons | déraillé |
| ayez | déraillé |
Infinitif
Participe