Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
désarticuler transitif 1er groupe
Chirurgie : Faire sortir un os de son articulation.
Amputer dans l'articulation.
Par analogie, faire mouvoir ses articulations avec souplesse.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | désarticule |
| tu | désarticules |
| il | désarticule |
| nous | désarticulons |
| vous | désarticulez |
| ils | désarticulent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | désarticulé |
| tu | avais | désarticulé |
| il | avait | désarticulé |
| nous | avions | désarticulé |
| vous | aviez | désarticulé |
| ils | avaient | désarticulé |
Futur simple
| je | désarticulerai |
| tu | désarticuleras |
| il | désarticulera |
| nous | désarticulerons |
| vous | désarticulerez |
| ils | désarticuleront |
Imparfait
| je | désarticulais |
| tu | désarticulais |
| il | désarticulait |
| nous | désarticulions |
| vous | désarticuliez |
| ils | désarticulaient |
Passé composé
| j' | ai | désarticulé |
| tu | as | désarticulé |
| il | a | désarticulé |
| nous | avons | désarticulé |
| vous | avez | désarticulé |
| ils | ont | désarticulé |
Passé simple
| je | désarticulai |
| tu | désarticulas |
| il | désarticula |
| nous | désarticulâmes |
| vous | désarticulâtes |
| ils | désarticulèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | désarticulé |
| tu | auras | désarticulé |
| il | aura | désarticulé |
| nous | aurons | désarticulé |
| vous | aurez | désarticulé |
| ils | auront | désarticulé |
Passé antérieur
| j' | eus | désarticulé |
| tu | eus | désarticulé |
| il | eut | désarticulé |
| nous | eûmes | désarticulé |
| vous | eûtes | désarticulé |
| ils | eurent | désarticulé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | désarticulerais |
| tu | désarticulerais |
| il | désarticulerait |
| nous | désarticulerions |
| vous | désarticuleriez |
| ils | désarticuleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | désarticulé |
| tu | aurais | désarticulé |
| il | aurait | désarticulé |
| nous | aurions | désarticulé |
| vous | auriez | désarticulé |
| ils | auraient | désarticulé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | désarticulé |
| tu | eusses | désarticulé |
| il | eût | désarticulé |
| nous | eussions | désarticulé |
| vous | eussiez | désarticulé |
| ils | eussent | désarticulé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | désarticule |
| que | tu | désarticules |
| qu' | il | désarticule |
| que | nous | désarticulions |
| que | vous | désarticuliez |
| qu' | ils | désarticulent |
Subjonctif imparfait
| que | je | désarticulasse |
| que | tu | désarticulasses |
| qu' | il | désarticulât |
| que | nous | désarticulassions |
| que | vous | désarticulassiez |
| qu' | ils | désarticulassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | désarticulé |
| que | tu | aies | désarticulé |
| qu' | il | ait | désarticulé |
| que | nous | ayons | désarticulé |
| que | vous | ayez | désarticulé |
| qu' | ils | aient | désarticulé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | désarticulé |
| que | tu | eusses | désarticulé |
| qu' | il | eût | désarticulé |
| que | nous | eussions | désarticulé |
| que | vous | eussiez | désarticulé |
| qu' | ils | eussent | désarticulé |
Impératif
Impératif présent
| désarticule |
| désarticulons |
| désarticulez |
Impératif passé
| aie | désarticulé |
| ayons | désarticulé |
| ayez | désarticulé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| désarticulé |
| ayant | désarticulé |