Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ir
Définitions
désassortir 2ème groupe /de.za.sɔʁ.ti/ transitif
Ôter ou déplacer quelqu'une des choses qui avaient été assorties.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | désassortis |
| tu | désassortis |
| il | désassortit |
| nous | désassortissons |
| vous | désassortissez |
| ils | désassortissent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | désassorti |
| tu | avais | désassorti |
| il | avait | désassorti |
| nous | avions | désassorti |
| vous | aviez | désassorti |
| ils | avaient | désassorti |
Futur simple
| je | désassortirai |
| tu | désassortiras |
| il | désassortira |
| nous | désassortirons |
| vous | désassortirez |
| ils | désassortiront |
Imparfait
| je | désassortissais |
| tu | désassortissais |
| il | désassortissait |
| nous | désassortissions |
| vous | désassortissiez |
| ils | désassortissaient |
Passé composé
| j' | ai | désassorti |
| tu | as | désassorti |
| il | a | désassorti |
| nous | avons | désassorti |
| vous | avez | désassorti |
| ils | ont | désassorti |
Passé simple
| je | désassortis |
| tu | désassortis |
| il | désassortit |
| nous | désassortîmes |
| vous | désassortîtes |
| ils | désassortirent |
Futur antérieur
| j' | aurai | désassorti |
| tu | auras | désassorti |
| il | aura | désassorti |
| nous | aurons | désassorti |
| vous | aurez | désassorti |
| ils | auront | désassorti |
Passé antérieur
| j' | eus | désassorti |
| tu | eus | désassorti |
| il | eut | désassorti |
| nous | eûmes | désassorti |
| vous | eûtes | désassorti |
| ils | eurent | désassorti |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | désassortirais |
| tu | désassortirais |
| il | désassortirait |
| nous | désassortirions |
| vous | désassortiriez |
| ils | désassortiraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | désassorti |
| tu | aurais | désassorti |
| il | aurait | désassorti |
| nous | aurions | désassorti |
| vous | auriez | désassorti |
| ils | auraient | désassorti |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | désassorti |
| tu | eusses | désassorti |
| il | eût | désassorti |
| nous | eussions | désassorti |
| vous | eussiez | désassorti |
| ils | eussent | désassorti |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | désassortisse |
| que | tu | désassortisses |
| qu' | il | désassortisse |
| que | nous | désassortissions |
| que | vous | désassortissiez |
| qu' | ils | désassortissent |
Subjonctif imparfait
| que | je | désassortisse |
| que | tu | désassortisses |
| qu' | il | désassortît |
| que | nous | désassortissions |
| que | vous | désassortissiez |
| qu' | ils | désassortissent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | désassorti |
| que | tu | aies | désassorti |
| qu' | il | ait | désassorti |
| que | nous | ayons | désassorti |
| que | vous | ayez | désassorti |
| qu' | ils | aient | désassorti |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | désassorti |
| que | tu | eusses | désassorti |
| qu' | il | eût | désassorti |
| que | nous | eussions | désassorti |
| que | vous | eussiez | désassorti |
| qu' | ils | eussent | désassorti |
Impératif
Impératif présent
| désassortis |
| désassortissons |
| désassortissez |
Impératif passé
| aie | désassorti |
| ayons | désassorti |
| ayez | désassorti |
Infinitif
Participe
Participe passé
| désassorti |
| ayant | désassorti |