Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
désubjectiviser /de.syb.ʒɛk.ti.vi.ze/ transitif 1er groupe
Rendre moins subjectif.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | désubjectivise |
| tu | désubjectivises |
| il | désubjectivise |
| nous | désubjectivisons |
| vous | désubjectivisez |
| ils | désubjectivisent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | désubjectivisé |
| tu | avais | désubjectivisé |
| il | avait | désubjectivisé |
| nous | avions | désubjectivisé |
| vous | aviez | désubjectivisé |
| ils | avaient | désubjectivisé |
Futur simple
| je | désubjectiviserai |
| tu | désubjectiviseras |
| il | désubjectivisera |
| nous | désubjectiviserons |
| vous | désubjectiviserez |
| ils | désubjectiviseront |
Imparfait
| je | désubjectivisais |
| tu | désubjectivisais |
| il | désubjectivisait |
| nous | désubjectivisions |
| vous | désubjectivisiez |
| ils | désubjectivisaient |
Passé composé
| j' | ai | désubjectivisé |
| tu | as | désubjectivisé |
| il | a | désubjectivisé |
| nous | avons | désubjectivisé |
| vous | avez | désubjectivisé |
| ils | ont | désubjectivisé |
Passé simple
| je | désubjectivisai |
| tu | désubjectivisas |
| il | désubjectivisa |
| nous | désubjectivisâmes |
| vous | désubjectivisâtes |
| ils | désubjectivisèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | désubjectivisé |
| tu | auras | désubjectivisé |
| il | aura | désubjectivisé |
| nous | aurons | désubjectivisé |
| vous | aurez | désubjectivisé |
| ils | auront | désubjectivisé |
Passé antérieur
| j' | eus | désubjectivisé |
| tu | eus | désubjectivisé |
| il | eut | désubjectivisé |
| nous | eûmes | désubjectivisé |
| vous | eûtes | désubjectivisé |
| ils | eurent | désubjectivisé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | désubjectiviserais |
| tu | désubjectiviserais |
| il | désubjectiviserait |
| nous | désubjectiviserions |
| vous | désubjectiviseriez |
| ils | désubjectiviseraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | désubjectivisé |
| tu | aurais | désubjectivisé |
| il | aurait | désubjectivisé |
| nous | aurions | désubjectivisé |
| vous | auriez | désubjectivisé |
| ils | auraient | désubjectivisé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | désubjectivisé |
| tu | eusses | désubjectivisé |
| il | eût | désubjectivisé |
| nous | eussions | désubjectivisé |
| vous | eussiez | désubjectivisé |
| ils | eussent | désubjectivisé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | désubjectivise |
| que | tu | désubjectivises |
| qu' | il | désubjectivise |
| que | nous | désubjectivisions |
| que | vous | désubjectivisiez |
| qu' | ils | désubjectivisent |
Subjonctif imparfait
| que | je | désubjectivisasse |
| que | tu | désubjectivisasses |
| qu' | il | désubjectivisât |
| que | nous | désubjectivisassions |
| que | vous | désubjectivisassiez |
| qu' | ils | désubjectivisassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | désubjectivisé |
| que | tu | aies | désubjectivisé |
| qu' | il | ait | désubjectivisé |
| que | nous | ayons | désubjectivisé |
| que | vous | ayez | désubjectivisé |
| qu' | ils | aient | désubjectivisé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | désubjectivisé |
| que | tu | eusses | désubjectivisé |
| qu' | il | eût | désubjectivisé |
| que | nous | eussions | désubjectivisé |
| que | vous | eussiez | désubjectivisé |
| qu' | ils | eussent | désubjectivisé |
Impératif
Impératif présent
| désubjectivise |
| désubjectivisons |
| désubjectivisez |
Impératif passé
| aie | désubjectivisé |
| ayons | désubjectivisé |
| ayez | désubjectivisé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| désubjectivisé |
| ayant | désubjectivisé |