Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
dévoiser 1er groupe transitif
Phonétique : Assourdir. Dévoiser.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | dévoise |
| tu | dévoises |
| il | dévoise |
| nous | dévoisons |
| vous | dévoisez |
| ils | dévoisent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | dévoisé |
| tu | avais | dévoisé |
| il | avait | dévoisé |
| nous | avions | dévoisé |
| vous | aviez | dévoisé |
| ils | avaient | dévoisé |
Futur simple
| je | dévoiserai |
| tu | dévoiseras |
| il | dévoisera |
| nous | dévoiserons |
| vous | dévoiserez |
| ils | dévoiseront |
Imparfait
| je | dévoisais |
| tu | dévoisais |
| il | dévoisait |
| nous | dévoisions |
| vous | dévoisiez |
| ils | dévoisaient |
Passé composé
| j' | ai | dévoisé |
| tu | as | dévoisé |
| il | a | dévoisé |
| nous | avons | dévoisé |
| vous | avez | dévoisé |
| ils | ont | dévoisé |
Passé simple
| je | dévoisai |
| tu | dévoisas |
| il | dévoisa |
| nous | dévoisâmes |
| vous | dévoisâtes |
| ils | dévoisèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | dévoisé |
| tu | auras | dévoisé |
| il | aura | dévoisé |
| nous | aurons | dévoisé |
| vous | aurez | dévoisé |
| ils | auront | dévoisé |
Passé antérieur
| j' | eus | dévoisé |
| tu | eus | dévoisé |
| il | eut | dévoisé |
| nous | eûmes | dévoisé |
| vous | eûtes | dévoisé |
| ils | eurent | dévoisé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | dévoiserais |
| tu | dévoiserais |
| il | dévoiserait |
| nous | dévoiserions |
| vous | dévoiseriez |
| ils | dévoiseraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | dévoisé |
| tu | aurais | dévoisé |
| il | aurait | dévoisé |
| nous | aurions | dévoisé |
| vous | auriez | dévoisé |
| ils | auraient | dévoisé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | dévoisé |
| tu | eusses | dévoisé |
| il | eût | dévoisé |
| nous | eussions | dévoisé |
| vous | eussiez | dévoisé |
| ils | eussent | dévoisé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | dévoise |
| que | tu | dévoises |
| qu' | il | dévoise |
| que | nous | dévoisions |
| que | vous | dévoisiez |
| qu' | ils | dévoisent |
Subjonctif imparfait
| que | je | dévoisasse |
| que | tu | dévoisasses |
| qu' | il | dévoisât |
| que | nous | dévoisassions |
| que | vous | dévoisassiez |
| qu' | ils | dévoisassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | dévoisé |
| que | tu | aies | dévoisé |
| qu' | il | ait | dévoisé |
| que | nous | ayons | dévoisé |
| que | vous | ayez | dévoisé |
| qu' | ils | aient | dévoisé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | dévoisé |
| que | tu | eusses | dévoisé |
| qu' | il | eût | dévoisé |
| que | nous | eussions | dévoisé |
| que | vous | eussiez | dévoisé |
| qu' | ils | eussent | dévoisé |
Impératif
Impératif passé
| aie | dévoisé |
| ayons | dévoisé |
| ayez | dévoisé |
Infinitif
Participe