Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
diphtonguer /dif.tɔ̃.ɡe/ intransitif 1er groupe
Transformer en diphtongue.
se diphtonguer pronominal
Devenir diphtongue
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | diphtongue |
| tu | diphtongues |
| il | diphtongue |
| nous | diphtonguons |
| vous | diphtonguez |
| ils | diphtonguent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | diphtongué |
| tu | avais | diphtongué |
| il | avait | diphtongué |
| nous | avions | diphtongué |
| vous | aviez | diphtongué |
| ils | avaient | diphtongué |
Futur simple
| je | diphtonguerai |
| tu | diphtongueras |
| il | diphtonguera |
| nous | diphtonguerons |
| vous | diphtonguerez |
| ils | diphtongueront |
Imparfait
| je | diphtonguais |
| tu | diphtonguais |
| il | diphtonguait |
| nous | diphtonguions |
| vous | diphtonguiez |
| ils | diphtonguaient |
Passé composé
| j' | ai | diphtongué |
| tu | as | diphtongué |
| il | a | diphtongué |
| nous | avons | diphtongué |
| vous | avez | diphtongué |
| ils | ont | diphtongué |
Passé simple
| je | diphtonguai |
| tu | diphtonguas |
| il | diphtongua |
| nous | diphtonguâmes |
| vous | diphtonguâtes |
| ils | diphtonguèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | diphtongué |
| tu | auras | diphtongué |
| il | aura | diphtongué |
| nous | aurons | diphtongué |
| vous | aurez | diphtongué |
| ils | auront | diphtongué |
Passé antérieur
| j' | eus | diphtongué |
| tu | eus | diphtongué |
| il | eut | diphtongué |
| nous | eûmes | diphtongué |
| vous | eûtes | diphtongué |
| ils | eurent | diphtongué |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | diphtonguerais |
| tu | diphtonguerais |
| il | diphtonguerait |
| nous | diphtonguerions |
| vous | diphtongueriez |
| ils | diphtongueraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | diphtongué |
| tu | aurais | diphtongué |
| il | aurait | diphtongué |
| nous | aurions | diphtongué |
| vous | auriez | diphtongué |
| ils | auraient | diphtongué |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | diphtongué |
| tu | eusses | diphtongué |
| il | eût | diphtongué |
| nous | eussions | diphtongué |
| vous | eussiez | diphtongué |
| ils | eussent | diphtongué |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | diphtongue |
| que | tu | diphtongues |
| qu' | il | diphtongue |
| que | nous | diphtonguions |
| que | vous | diphtonguiez |
| qu' | ils | diphtonguent |
Subjonctif imparfait
| que | je | diphtonguasse |
| que | tu | diphtonguasses |
| qu' | il | diphtonguât |
| que | nous | diphtonguassions |
| que | vous | diphtonguassiez |
| qu' | ils | diphtonguassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | diphtongué |
| que | tu | aies | diphtongué |
| qu' | il | ait | diphtongué |
| que | nous | ayons | diphtongué |
| que | vous | ayez | diphtongué |
| qu' | ils | aient | diphtongué |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | diphtongué |
| que | tu | eusses | diphtongué |
| qu' | il | eût | diphtongué |
| que | nous | eussions | diphtongué |
| que | vous | eussiez | diphtongué |
| qu' | ils | eussent | diphtongué |
Impératif
Impératif présent
| diphtongue |
| diphtonguons |
| diphtonguez |
Impératif passé
| aie | diphtongué |
| ayons | diphtongué |
| ayez | diphtongué |
Infinitif
Participe
Participe passé
| diphtongué |
| ayant | diphtongué |