Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
dissuader /di.sɥa.de/ transitif 1er groupe
Détourner de l'exécution d'un dessein ou d'une résolution prise.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | dissuade |
| tu | dissuades |
| il | dissuade |
| nous | dissuadons |
| vous | dissuadez |
| ils | dissuadent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | dissuadé |
| tu | avais | dissuadé |
| il | avait | dissuadé |
| nous | avions | dissuadé |
| vous | aviez | dissuadé |
| ils | avaient | dissuadé |
Futur simple
| je | dissuaderai |
| tu | dissuaderas |
| il | dissuadera |
| nous | dissuaderons |
| vous | dissuaderez |
| ils | dissuaderont |
Imparfait
| je | dissuadais |
| tu | dissuadais |
| il | dissuadait |
| nous | dissuadions |
| vous | dissuadiez |
| ils | dissuadaient |
Passé composé
| j' | ai | dissuadé |
| tu | as | dissuadé |
| il | a | dissuadé |
| nous | avons | dissuadé |
| vous | avez | dissuadé |
| ils | ont | dissuadé |
Passé simple
| je | dissuadai |
| tu | dissuadas |
| il | dissuada |
| nous | dissuadâmes |
| vous | dissuadâtes |
| ils | dissuadèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | dissuadé |
| tu | auras | dissuadé |
| il | aura | dissuadé |
| nous | aurons | dissuadé |
| vous | aurez | dissuadé |
| ils | auront | dissuadé |
Passé antérieur
| j' | eus | dissuadé |
| tu | eus | dissuadé |
| il | eut | dissuadé |
| nous | eûmes | dissuadé |
| vous | eûtes | dissuadé |
| ils | eurent | dissuadé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | dissuaderais |
| tu | dissuaderais |
| il | dissuaderait |
| nous | dissuaderions |
| vous | dissuaderiez |
| ils | dissuaderaient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | dissuadé |
| tu | aurais | dissuadé |
| il | aurait | dissuadé |
| nous | aurions | dissuadé |
| vous | auriez | dissuadé |
| ils | auraient | dissuadé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | dissuadé |
| tu | eusses | dissuadé |
| il | eût | dissuadé |
| nous | eussions | dissuadé |
| vous | eussiez | dissuadé |
| ils | eussent | dissuadé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | dissuade |
| que | tu | dissuades |
| qu' | il | dissuade |
| que | nous | dissuadions |
| que | vous | dissuadiez |
| qu' | ils | dissuadent |
Subjonctif imparfait
| que | je | dissuadasse |
| que | tu | dissuadasses |
| qu' | il | dissuadât |
| que | nous | dissuadassions |
| que | vous | dissuadassiez |
| qu' | ils | dissuadassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | dissuadé |
| que | tu | aies | dissuadé |
| qu' | il | ait | dissuadé |
| que | nous | ayons | dissuadé |
| que | vous | ayez | dissuadé |
| qu' | ils | aient | dissuadé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | dissuadé |
| que | tu | eusses | dissuadé |
| qu' | il | eût | dissuadé |
| que | nous | eussions | dissuadé |
| que | vous | eussiez | dissuadé |
| qu' | ils | eussent | dissuadé |
Impératif
Impératif présent
| dissuade |
| dissuadons |
| dissuadez |
Impératif passé
| aie | dissuadé |
| ayons | dissuadé |
| ayez | dissuadé |
Infinitif
Participe