Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ier
Définitions
domicilier /dɔ.mi.si.lje/ transitif 1er groupe
Établir, fixer dans un endroit comme domicile. En parlant des personnes ou des animaux, il ne s'emploie guère que pronominalement ou au participe passé.
Par analogie, fixer dans un lieu, ou qu'on rencontre toujours dans une même région.
Banque : Désigner un domicile pour un effet.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | domicilie |
| tu | domicilies |
| il | domicilie |
| nous | domicilions |
| vous | domiciliez |
| ils | domicilient |
Plus-que-parfait
| j' | avais | domicilié |
| tu | avais | domicilié |
| il | avait | domicilié |
| nous | avions | domicilié |
| vous | aviez | domicilié |
| ils | avaient | domicilié |
Futur simple
| je | domicilierai |
| tu | domicilieras |
| il | domiciliera |
| nous | domicilierons |
| vous | domicilierez |
| ils | domicilieront |
Imparfait
| je | domiciliais |
| tu | domiciliais |
| il | domiciliait |
| nous | domiciliions |
| vous | domiciliiez |
| ils | domiciliaient |
Passé composé
| j' | ai | domicilié |
| tu | as | domicilié |
| il | a | domicilié |
| nous | avons | domicilié |
| vous | avez | domicilié |
| ils | ont | domicilié |
Passé simple
| je | domiciliai |
| tu | domicilias |
| il | domicilia |
| nous | domiciliâmes |
| vous | domiciliâtes |
| ils | domicilièrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | domicilié |
| tu | auras | domicilié |
| il | aura | domicilié |
| nous | aurons | domicilié |
| vous | aurez | domicilié |
| ils | auront | domicilié |
Passé antérieur
| j' | eus | domicilié |
| tu | eus | domicilié |
| il | eut | domicilié |
| nous | eûmes | domicilié |
| vous | eûtes | domicilié |
| ils | eurent | domicilié |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | domicilierais |
| tu | domicilierais |
| il | domicilierait |
| nous | domicilierions |
| vous | domicilieriez |
| ils | domicilieraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | domicilié |
| tu | aurais | domicilié |
| il | aurait | domicilié |
| nous | aurions | domicilié |
| vous | auriez | domicilié |
| ils | auraient | domicilié |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | domicilié |
| tu | eusses | domicilié |
| il | eût | domicilié |
| nous | eussions | domicilié |
| vous | eussiez | domicilié |
| ils | eussent | domicilié |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | domicilie |
| que | tu | domicilies |
| qu' | il | domicilie |
| que | nous | domiciliions |
| que | vous | domiciliiez |
| qu' | ils | domicilient |
Subjonctif imparfait
| que | je | domiciliasse |
| que | tu | domiciliasses |
| qu' | il | domiciliât |
| que | nous | domiciliassions |
| que | vous | domiciliassiez |
| qu' | ils | domiciliassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | domicilié |
| que | tu | aies | domicilié |
| qu' | il | ait | domicilié |
| que | nous | ayons | domicilié |
| que | vous | ayez | domicilié |
| qu' | ils | aient | domicilié |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | domicilié |
| que | tu | eusses | domicilié |
| qu' | il | eût | domicilié |
| que | nous | eussions | domicilié |
| que | vous | eussiez | domicilié |
| qu' | ils | eussent | domicilié |
Impératif
Impératif présent
| domicilie |
| domicilions |
| domiciliez |
Impératif passé
| aie | domicilié |
| ayons | domicilié |
| ayez | domicilié |
Infinitif
Participe