Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
dualiser 1er groupe pronominal
En parlant d'un groupe, se séparer en deux parties antagonistes.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | dualise |
| tu | dualises |
| il | dualise |
| nous | dualisons |
| vous | dualisez |
| ils | dualisent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | dualisé |
| tu | avais | dualisé |
| il | avait | dualisé |
| nous | avions | dualisé |
| vous | aviez | dualisé |
| ils | avaient | dualisé |
Futur simple
| je | dualiserai |
| tu | dualiseras |
| il | dualisera |
| nous | dualiserons |
| vous | dualiserez |
| ils | dualiseront |
Imparfait
| je | dualisais |
| tu | dualisais |
| il | dualisait |
| nous | dualisions |
| vous | dualisiez |
| ils | dualisaient |
Passé composé
| j' | ai | dualisé |
| tu | as | dualisé |
| il | a | dualisé |
| nous | avons | dualisé |
| vous | avez | dualisé |
| ils | ont | dualisé |
Passé simple
| je | dualisai |
| tu | dualisas |
| il | dualisa |
| nous | dualisâmes |
| vous | dualisâtes |
| ils | dualisèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | dualisé |
| tu | auras | dualisé |
| il | aura | dualisé |
| nous | aurons | dualisé |
| vous | aurez | dualisé |
| ils | auront | dualisé |
Passé antérieur
| j' | eus | dualisé |
| tu | eus | dualisé |
| il | eut | dualisé |
| nous | eûmes | dualisé |
| vous | eûtes | dualisé |
| ils | eurent | dualisé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | dualiserais |
| tu | dualiserais |
| il | dualiserait |
| nous | dualiserions |
| vous | dualiseriez |
| ils | dualiseraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | dualisé |
| tu | aurais | dualisé |
| il | aurait | dualisé |
| nous | aurions | dualisé |
| vous | auriez | dualisé |
| ils | auraient | dualisé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | dualisé |
| tu | eusses | dualisé |
| il | eût | dualisé |
| nous | eussions | dualisé |
| vous | eussiez | dualisé |
| ils | eussent | dualisé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | dualise |
| que | tu | dualises |
| qu' | il | dualise |
| que | nous | dualisions |
| que | vous | dualisiez |
| qu' | ils | dualisent |
Subjonctif imparfait
| que | je | dualisasse |
| que | tu | dualisasses |
| qu' | il | dualisât |
| que | nous | dualisassions |
| que | vous | dualisassiez |
| qu' | ils | dualisassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | dualisé |
| que | tu | aies | dualisé |
| qu' | il | ait | dualisé |
| que | nous | ayons | dualisé |
| que | vous | ayez | dualisé |
| qu' | ils | aient | dualisé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | dualisé |
| que | tu | eusses | dualisé |
| qu' | il | eût | dualisé |
| que | nous | eussions | dualisé |
| que | vous | eussiez | dualisé |
| qu' | ils | eussent | dualisé |
Impératif
Impératif passé
| aie | dualisé |
| ayons | dualisé |
| ayez | dualisé |
Infinitif
Participe