Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
ébavurer /e.ba.vy.ʁe/ transitif 1er groupe
Enlever les bavures d'une pièce.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | ébavure |
| tu | ébavures |
| il | ébavure |
| nous | ébavurons |
| vous | ébavurez |
| ils | ébavurent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ébavuré |
| tu | avais | ébavuré |
| il | avait | ébavuré |
| nous | avions | ébavuré |
| vous | aviez | ébavuré |
| ils | avaient | ébavuré |
Futur simple
| j' | ébavurerai |
| tu | ébavureras |
| il | ébavurera |
| nous | ébavurerons |
| vous | ébavurerez |
| ils | ébavureront |
Imparfait
| j' | ébavurais |
| tu | ébavurais |
| il | ébavurait |
| nous | ébavurions |
| vous | ébavuriez |
| ils | ébavuraient |
Passé composé
| j' | ai | ébavuré |
| tu | as | ébavuré |
| il | a | ébavuré |
| nous | avons | ébavuré |
| vous | avez | ébavuré |
| ils | ont | ébavuré |
Passé simple
| j' | ébavurai |
| tu | ébavuras |
| il | ébavura |
| nous | ébavurâmes |
| vous | ébavurâtes |
| ils | ébavurèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ébavuré |
| tu | auras | ébavuré |
| il | aura | ébavuré |
| nous | aurons | ébavuré |
| vous | aurez | ébavuré |
| ils | auront | ébavuré |
Passé antérieur
| j' | eus | ébavuré |
| tu | eus | ébavuré |
| il | eut | ébavuré |
| nous | eûmes | ébavuré |
| vous | eûtes | ébavuré |
| ils | eurent | ébavuré |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | ébavurerais |
| tu | ébavurerais |
| il | ébavurerait |
| nous | ébavurerions |
| vous | ébavureriez |
| ils | ébavureraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ébavuré |
| tu | aurais | ébavuré |
| il | aurait | ébavuré |
| nous | aurions | ébavuré |
| vous | auriez | ébavuré |
| ils | auraient | ébavuré |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | ébavuré |
| tu | eusses | ébavuré |
| il | eût | ébavuré |
| nous | eussions | ébavuré |
| vous | eussiez | ébavuré |
| ils | eussent | ébavuré |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | ébavure |
| que | tu | ébavures |
| qu' | il | ébavure |
| que | nous | ébavurions |
| que | vous | ébavuriez |
| qu' | ils | ébavurent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | ébavurasse |
| que | tu | ébavurasses |
| qu' | il | ébavurât |
| que | nous | ébavurassions |
| que | vous | ébavurassiez |
| qu' | ils | ébavurassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ébavuré |
| que | tu | aies | ébavuré |
| qu' | il | ait | ébavuré |
| que | nous | ayons | ébavuré |
| que | vous | ayez | ébavuré |
| qu' | ils | aient | ébavuré |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ébavuré |
| que | tu | eusses | ébavuré |
| qu' | il | eût | ébavuré |
| que | nous | eussions | ébavuré |
| que | vous | eussiez | ébavuré |
| qu' | ils | eussent | ébavuré |
Impératif
Impératif passé
| aie | ébavuré |
| ayons | ébavuré |
| ayez | ébavuré |
Infinitif
Participe