Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -eter
Définitions
ébûcheter /e.by.ʃə.te/ intransitif 1er groupe
Ramasser des brins de bois pour en faire des fagots.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | ébûchète |
| tu | ébûchètes |
| il | ébûchète |
| nous | ébûchetons |
| vous | ébûchetez |
| ils | ébûchètent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ébûcheté |
| tu | avais | ébûcheté |
| il | avait | ébûcheté |
| nous | avions | ébûcheté |
| vous | aviez | ébûcheté |
| ils | avaient | ébûcheté |
Futur simple
| j' | ébûchèterai |
| tu | ébûchèteras |
| il | ébûchètera |
| nous | ébûchèterons |
| vous | ébûchèterez |
| ils | ébûchèteront |
Imparfait
| j' | ébûchetais |
| tu | ébûchetais |
| il | ébûchetait |
| nous | ébûchetions |
| vous | ébûchetiez |
| ils | ébûchetaient |
Passé composé
| j' | ai | ébûcheté |
| tu | as | ébûcheté |
| il | a | ébûcheté |
| nous | avons | ébûcheté |
| vous | avez | ébûcheté |
| ils | ont | ébûcheté |
Passé simple
| j' | ébûchetai |
| tu | ébûchetas |
| il | ébûcheta |
| nous | ébûchetâmes |
| vous | ébûchetâtes |
| ils | ébûchetèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ébûcheté |
| tu | auras | ébûcheté |
| il | aura | ébûcheté |
| nous | aurons | ébûcheté |
| vous | aurez | ébûcheté |
| ils | auront | ébûcheté |
Passé antérieur
| j' | eus | ébûcheté |
| tu | eus | ébûcheté |
| il | eut | ébûcheté |
| nous | eûmes | ébûcheté |
| vous | eûtes | ébûcheté |
| ils | eurent | ébûcheté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | ébûchèterais |
| tu | ébûchèterais |
| il | ébûchèterait |
| nous | ébûchèterions |
| vous | ébûchèteriez |
| ils | ébûchèteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ébûcheté |
| tu | aurais | ébûcheté |
| il | aurait | ébûcheté |
| nous | aurions | ébûcheté |
| vous | auriez | ébûcheté |
| ils | auraient | ébûcheté |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | ébûcheté |
| tu | eusses | ébûcheté |
| il | eût | ébûcheté |
| nous | eussions | ébûcheté |
| vous | eussiez | ébûcheté |
| ils | eussent | ébûcheté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | ébûchète |
| que | tu | ébûchètes |
| qu' | il | ébûchète |
| que | nous | ébûchetions |
| que | vous | ébûchetiez |
| qu' | ils | ébûchètent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | ébûchetasse |
| que | tu | ébûchetasses |
| qu' | il | ébûchetât |
| que | nous | ébûchetassions |
| que | vous | ébûchetassiez |
| qu' | ils | ébûchetassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ébûcheté |
| que | tu | aies | ébûcheté |
| qu' | il | ait | ébûcheté |
| que | nous | ayons | ébûcheté |
| que | vous | ayez | ébûcheté |
| qu' | ils | aient | ébûcheté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ébûcheté |
| que | tu | eusses | ébûcheté |
| qu' | il | eût | ébûcheté |
| que | nous | eussions | ébûcheté |
| que | vous | eussiez | ébûcheté |
| qu' | ils | eussent | ébûcheté |
Impératif
Impératif présent
| ébûchète |
| ébûchetons |
| ébûchetez |
Impératif passé
| aie | ébûcheté | |
| ayons | ébûcheté | |
| ayez | ébûcheté | |
Infinitif
Participe