Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
encabaner /ɑ̃.ka.ba.ne/ 1er groupe
Mettre des vers à soie sur des claies.
Mettre en cabane, emprisonner
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | encabane |
| tu | encabanes |
| il | encabane |
| nous | encabanons |
| vous | encabanez |
| ils | encabanent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | encabané |
| tu | avais | encabané |
| il | avait | encabané |
| nous | avions | encabané |
| vous | aviez | encabané |
| ils | avaient | encabané |
Futur simple
| j' | encabanerai |
| tu | encabaneras |
| il | encabanera |
| nous | encabanerons |
| vous | encabanerez |
| ils | encabaneront |
Imparfait
| j' | encabanais |
| tu | encabanais |
| il | encabanait |
| nous | encabanions |
| vous | encabaniez |
| ils | encabanaient |
Passé composé
| j' | ai | encabané |
| tu | as | encabané |
| il | a | encabané |
| nous | avons | encabané |
| vous | avez | encabané |
| ils | ont | encabané |
Passé simple
| j' | encabanai |
| tu | encabanas |
| il | encabana |
| nous | encabanâmes |
| vous | encabanâtes |
| ils | encabanèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | encabané |
| tu | auras | encabané |
| il | aura | encabané |
| nous | aurons | encabané |
| vous | aurez | encabané |
| ils | auront | encabané |
Passé antérieur
| j' | eus | encabané |
| tu | eus | encabané |
| il | eut | encabané |
| nous | eûmes | encabané |
| vous | eûtes | encabané |
| ils | eurent | encabané |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | encabanerais |
| tu | encabanerais |
| il | encabanerait |
| nous | encabanerions |
| vous | encabaneriez |
| ils | encabaneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | encabané |
| tu | aurais | encabané |
| il | aurait | encabané |
| nous | aurions | encabané |
| vous | auriez | encabané |
| ils | auraient | encabané |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | encabané |
| tu | eusses | encabané |
| il | eût | encabané |
| nous | eussions | encabané |
| vous | eussiez | encabané |
| ils | eussent | encabané |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | encabane |
| que | tu | encabanes |
| qu' | il | encabane |
| que | nous | encabanions |
| que | vous | encabaniez |
| qu' | ils | encabanent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | encabanasse |
| que | tu | encabanasses |
| qu' | il | encabanât |
| que | nous | encabanassions |
| que | vous | encabanassiez |
| qu' | ils | encabanassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | encabané |
| que | tu | aies | encabané |
| qu' | il | ait | encabané |
| que | nous | ayons | encabané |
| que | vous | ayez | encabané |
| qu' | ils | aient | encabané |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | encabané |
| que | tu | eusses | encabané |
| qu' | il | eût | encabané |
| que | nous | eussions | encabané |
| que | vous | eussiez | encabané |
| qu' | ils | eussent | encabané |
Impératif
Impératif présent
| encabane |
| encabanons |
| encabanez |
Impératif passé
| aie | encabané |
| ayons | encabané |
| ayez | encabané |
Infinitif
Participe