Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -eler
Définitions
enchanteler /ɑ̃.ʃɑ̃.tə.le/ transitif 1er groupe
Mettre du bois dans le chantier.
Mettre une barrique sur deux pièces de bois, dites.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | enchantelle |
| tu | enchantelles |
| il | enchantelle |
| nous | enchantelons |
| vous | enchantelez |
| ils | enchantellent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | enchantelé |
| tu | avais | enchantelé |
| il | avait | enchantelé |
| nous | avions | enchantelé |
| vous | aviez | enchantelé |
| ils | avaient | enchantelé |
Futur simple
| j' | enchantellerai |
| tu | enchantelleras |
| il | enchantellera |
| nous | enchantellerons |
| vous | enchantellerez |
| ils | enchantelleront |
Imparfait
| j' | enchantelais |
| tu | enchantelais |
| il | enchantelait |
| nous | enchantelions |
| vous | enchanteliez |
| ils | enchantelaient |
Passé composé
| j' | ai | enchantelé |
| tu | as | enchantelé |
| il | a | enchantelé |
| nous | avons | enchantelé |
| vous | avez | enchantelé |
| ils | ont | enchantelé |
Passé simple
| j' | enchantelai |
| tu | enchantelas |
| il | enchantela |
| nous | enchantelâmes |
| vous | enchantelâtes |
| ils | enchantelèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | enchantelé |
| tu | auras | enchantelé |
| il | aura | enchantelé |
| nous | aurons | enchantelé |
| vous | aurez | enchantelé |
| ils | auront | enchantelé |
Passé antérieur
| j' | eus | enchantelé |
| tu | eus | enchantelé |
| il | eut | enchantelé |
| nous | eûmes | enchantelé |
| vous | eûtes | enchantelé |
| ils | eurent | enchantelé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | enchantellerais |
| tu | enchantellerais |
| il | enchantellerait |
| nous | enchantellerions |
| vous | enchantelleriez |
| ils | enchantelleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | enchantelé |
| tu | aurais | enchantelé |
| il | aurait | enchantelé |
| nous | aurions | enchantelé |
| vous | auriez | enchantelé |
| ils | auraient | enchantelé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | enchantelé |
| tu | eusses | enchantelé |
| il | eût | enchantelé |
| nous | eussions | enchantelé |
| vous | eussiez | enchantelé |
| ils | eussent | enchantelé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | enchantelle |
| que | tu | enchantelles |
| qu' | il | enchantelle |
| que | nous | enchantelions |
| que | vous | enchanteliez |
| qu' | ils | enchantellent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | enchantelasse |
| que | tu | enchantelasses |
| qu' | il | enchantelât |
| que | nous | enchantelassions |
| que | vous | enchantelassiez |
| qu' | ils | enchantelassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | enchantelé |
| que | tu | aies | enchantelé |
| qu' | il | ait | enchantelé |
| que | nous | ayons | enchantelé |
| que | vous | ayez | enchantelé |
| qu' | ils | aient | enchantelé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | enchantelé |
| que | tu | eusses | enchantelé |
| qu' | il | eût | enchantelé |
| que | nous | eussions | enchantelé |
| que | vous | eussiez | enchantelé |
| qu' | ils | eussent | enchantelé |
Impératif
Impératif présent
| enchantelle |
| enchantelons |
| enchantelez |
Impératif passé
| aie | enchantelé |
| ayons | enchantelé |
| ayez | enchantelé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| enchantelé |
| ayant | enchantelé |