Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
s'enfeuiller /ɑ̃.fœ.je/ réfléchi 1er groupe
Se couvrir de feuillage, en parlant des arbres qui reverdissent.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | enfeuille |
| tu | enfeuilles |
| il | enfeuille |
| nous | enfeuillons |
| vous | enfeuillez |
| ils | enfeuillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | enfeuillé |
| tu | avais | enfeuillé |
| il | avait | enfeuillé |
| nous | avions | enfeuillé |
| vous | aviez | enfeuillé |
| ils | avaient | enfeuillé |
Futur simple
| j' | enfeuillerai |
| tu | enfeuilleras |
| il | enfeuillera |
| nous | enfeuillerons |
| vous | enfeuillerez |
| ils | enfeuilleront |
Imparfait
| j' | enfeuillais |
| tu | enfeuillais |
| il | enfeuillait |
| nous | enfeuillions |
| vous | enfeuilliez |
| ils | enfeuillaient |
Passé composé
| j' | ai | enfeuillé |
| tu | as | enfeuillé |
| il | a | enfeuillé |
| nous | avons | enfeuillé |
| vous | avez | enfeuillé |
| ils | ont | enfeuillé |
Passé simple
| j' | enfeuillai |
| tu | enfeuillas |
| il | enfeuilla |
| nous | enfeuillâmes |
| vous | enfeuillâtes |
| ils | enfeuillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | enfeuillé |
| tu | auras | enfeuillé |
| il | aura | enfeuillé |
| nous | aurons | enfeuillé |
| vous | aurez | enfeuillé |
| ils | auront | enfeuillé |
Passé antérieur
| j' | eus | enfeuillé |
| tu | eus | enfeuillé |
| il | eut | enfeuillé |
| nous | eûmes | enfeuillé |
| vous | eûtes | enfeuillé |
| ils | eurent | enfeuillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | enfeuillerais |
| tu | enfeuillerais |
| il | enfeuillerait |
| nous | enfeuillerions |
| vous | enfeuilleriez |
| ils | enfeuilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | enfeuillé |
| tu | aurais | enfeuillé |
| il | aurait | enfeuillé |
| nous | aurions | enfeuillé |
| vous | auriez | enfeuillé |
| ils | auraient | enfeuillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | enfeuillé |
| tu | eusses | enfeuillé |
| il | eût | enfeuillé |
| nous | eussions | enfeuillé |
| vous | eussiez | enfeuillé |
| ils | eussent | enfeuillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | enfeuille |
| que | tu | enfeuilles |
| qu' | il | enfeuille |
| que | nous | enfeuillions |
| que | vous | enfeuilliez |
| qu' | ils | enfeuillent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | enfeuillasse |
| que | tu | enfeuillasses |
| qu' | il | enfeuillât |
| que | nous | enfeuillassions |
| que | vous | enfeuillassiez |
| qu' | ils | enfeuillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | enfeuillé |
| que | tu | aies | enfeuillé |
| qu' | il | ait | enfeuillé |
| que | nous | ayons | enfeuillé |
| que | vous | ayez | enfeuillé |
| qu' | ils | aient | enfeuillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | enfeuillé |
| que | tu | eusses | enfeuillé |
| qu' | il | eût | enfeuillé |
| que | nous | eussions | enfeuillé |
| que | vous | eussiez | enfeuillé |
| qu' | ils | eussent | enfeuillé |
Impératif
Impératif présent
| enfeuille |
| enfeuillons |
| enfeuillez |
Impératif passé
| aie | enfeuillé |
| ayons | enfeuillé |
| ayez | enfeuillé |
Infinitif
Participe