Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
enfoirer transitif /ɑ̃.fwa.ʁe/ 1er groupe
Vulgaire : et Vieilli : Salir, souiller, littéralement emmerder.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | enfoire |
| tu | enfoires |
| il | enfoire |
| nous | enfoirons |
| vous | enfoirez |
| ils | enfoirent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | enfoiré |
| tu | avais | enfoiré |
| il | avait | enfoiré |
| nous | avions | enfoiré |
| vous | aviez | enfoiré |
| ils | avaient | enfoiré |
Futur simple
| j' | enfoirerai |
| tu | enfoireras |
| il | enfoirera |
| nous | enfoirerons |
| vous | enfoirerez |
| ils | enfoireront |
Imparfait
| j' | enfoirais |
| tu | enfoirais |
| il | enfoirait |
| nous | enfoirions |
| vous | enfoiriez |
| ils | enfoiraient |
Passé composé
| j' | ai | enfoiré |
| tu | as | enfoiré |
| il | a | enfoiré |
| nous | avons | enfoiré |
| vous | avez | enfoiré |
| ils | ont | enfoiré |
Passé simple
| j' | enfoirai |
| tu | enfoiras |
| il | enfoira |
| nous | enfoirâmes |
| vous | enfoirâtes |
| ils | enfoirèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | enfoiré |
| tu | auras | enfoiré |
| il | aura | enfoiré |
| nous | aurons | enfoiré |
| vous | aurez | enfoiré |
| ils | auront | enfoiré |
Passé antérieur
| j' | eus | enfoiré |
| tu | eus | enfoiré |
| il | eut | enfoiré |
| nous | eûmes | enfoiré |
| vous | eûtes | enfoiré |
| ils | eurent | enfoiré |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | enfoirerais |
| tu | enfoirerais |
| il | enfoirerait |
| nous | enfoirerions |
| vous | enfoireriez |
| ils | enfoireraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | enfoiré |
| tu | aurais | enfoiré |
| il | aurait | enfoiré |
| nous | aurions | enfoiré |
| vous | auriez | enfoiré |
| ils | auraient | enfoiré |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | enfoiré |
| tu | eusses | enfoiré |
| il | eût | enfoiré |
| nous | eussions | enfoiré |
| vous | eussiez | enfoiré |
| ils | eussent | enfoiré |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | enfoire |
| que | tu | enfoires |
| qu' | il | enfoire |
| que | nous | enfoirions |
| que | vous | enfoiriez |
| qu' | ils | enfoirent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | enfoirasse |
| que | tu | enfoirasses |
| qu' | il | enfoirât |
| que | nous | enfoirassions |
| que | vous | enfoirassiez |
| qu' | ils | enfoirassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | enfoiré |
| que | tu | aies | enfoiré |
| qu' | il | ait | enfoiré |
| que | nous | ayons | enfoiré |
| que | vous | ayez | enfoiré |
| qu' | ils | aient | enfoiré |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | enfoiré |
| que | tu | eusses | enfoiré |
| qu' | il | eût | enfoiré |
| que | nous | eussions | enfoiré |
| que | vous | eussiez | enfoiré |
| qu' | ils | eussent | enfoiré |
Impératif
Impératif passé
| aie | enfoiré |
| ayons | enfoiré |
| ayez | enfoiré |
Infinitif
Participe