Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
enformer /ɑ̃.fɔʁ.me/ transitif 1er groupe
Remplir (un chapeau, un bonnet) d'un moule de bois.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | enforme |
| tu | enformes |
| il | enforme |
| nous | enformons |
| vous | enformez |
| ils | enforment |
Plus-que-parfait
| j' | avais | enformé |
| tu | avais | enformé |
| il | avait | enformé |
| nous | avions | enformé |
| vous | aviez | enformé |
| ils | avaient | enformé |
Futur simple
| j' | enformerai |
| tu | enformeras |
| il | enformera |
| nous | enformerons |
| vous | enformerez |
| ils | enformeront |
Imparfait
| j' | enformais |
| tu | enformais |
| il | enformait |
| nous | enformions |
| vous | enformiez |
| ils | enformaient |
Passé composé
| j' | ai | enformé |
| tu | as | enformé |
| il | a | enformé |
| nous | avons | enformé |
| vous | avez | enformé |
| ils | ont | enformé |
Passé simple
| j' | enformai |
| tu | enformas |
| il | enforma |
| nous | enformâmes |
| vous | enformâtes |
| ils | enformèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | enformé |
| tu | auras | enformé |
| il | aura | enformé |
| nous | aurons | enformé |
| vous | aurez | enformé |
| ils | auront | enformé |
Passé antérieur
| j' | eus | enformé |
| tu | eus | enformé |
| il | eut | enformé |
| nous | eûmes | enformé |
| vous | eûtes | enformé |
| ils | eurent | enformé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | enformerais |
| tu | enformerais |
| il | enformerait |
| nous | enformerions |
| vous | enformeriez |
| ils | enformeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | enformé |
| tu | aurais | enformé |
| il | aurait | enformé |
| nous | aurions | enformé |
| vous | auriez | enformé |
| ils | auraient | enformé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | enformé |
| tu | eusses | enformé |
| il | eût | enformé |
| nous | eussions | enformé |
| vous | eussiez | enformé |
| ils | eussent | enformé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | enforme |
| que | tu | enformes |
| qu' | il | enforme |
| que | nous | enformions |
| que | vous | enformiez |
| qu' | ils | enforment |
Subjonctif imparfait
| que | j' | enformasse |
| que | tu | enformasses |
| qu' | il | enformât |
| que | nous | enformassions |
| que | vous | enformassiez |
| qu' | ils | enformassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | enformé |
| que | tu | aies | enformé |
| qu' | il | ait | enformé |
| que | nous | ayons | enformé |
| que | vous | ayez | enformé |
| qu' | ils | aient | enformé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | enformé |
| que | tu | eusses | enformé |
| qu' | il | eût | enformé |
| que | nous | eussions | enformé |
| que | vous | eussiez | enformé |
| qu' | ils | eussent | enformé |
Impératif
Impératif passé
| aie | enformé |
| ayons | enformé |
| ayez | enformé |
Infinitif
Participe